دعای زیبای امام رضا برای امام زمان علیهماالسلام

 

دعای زیبای امام رضا برای امام زمان علیهماالسلام

به گزارش ایران ناز ائمه معصومین (ع) اهتمام زیادی به دعا نسبت به حضرت مهدی صلوات الله علیه داشتند.

دوران امام رضا علیه السلام دورانی بود که به خاطر شرایط خاصی که پیش آمده بود بعضی ها فکر می کردند قضیه قیام نهایی آل پیغمبر صلی الله علیه و آله به دست امام رضا علیه السلام واقع می شود؛ و این به خاطر درخشش ویژه ای بود که امام رضا علیه السلام در بین شیعیان و غیرشیعیان داشتند و بسیار مطرح، معروف، مشهور و محترم بودند. پیش از آن حضرت، جوّ باز و آزادی برای بحث گسترده نبود، ولی در زمان آن حضرت این فضا ایجاد شده بود.

 

برجستگی های علمی، بحث و گفتگو و نیز عنوان ولایتعهدی ایشان، چنین شبهه ای به وجود آورده بود که بعضی ها به ایشان "قیام کننده" می گفتند. در بعضی از روایات آمده که ایشان در پاسخ به کسانی که می پرسیدند: آیا شما هم قائم هستید؟ می فرمودند: ما همگی قیام کننده هستیم، اما آن کسی که منظور تو است، کس دیگری است و ما هم منتظر او هستیم.

 

دعای رضویه
رابطه متقابل ما و امام زمان علیه السلام خیلی جالب است و دیدگاه هایی نسبت به مسائل اسلام از دید آن بزرگوار، به انسان می دهد. "دعای رضویه" دعای شریفی که مضامین بسیار سنگین، بحثهای طولانی ولایی و نیز مباحثی در مورد رابطه ما با امام زمان علیه السلام دارد که البته این نوشتار گنجایش شرح دعای رضویه را ندارد و فقط به اهمیت دعا برای امام زمان علیه السلام و رابطه متقابل ما و ایشان خیلی جالب اشاره دارد. ثقة المحدثین مرحوم حاج شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان، این دعا را از قول امام رضا علیه السلام آورده است.

 

یونس بن عبدالرحمان که از افراد مورد اعتماد اهل بیت علیهم السلام بوده، روایت کرده که حضرت امام رضا علیه السلام پیوسته بر دعا کردن برای امام مهدی علیه السلام دستور می دادند و امر فرمودند به دعا برای حضرت صاحب الامر، امام زمان علیه السلام. یونس بن عبدالرحمن خدمت امام رضا علیه السلام می رسد و می پرسد: ما برای آن بزرگوار چه کنیم و چه دعایی بخوانیم که خود نیز در زمره اصحاب او مطرح شویم؟ حضرت رضا علیه السلام این دعا را تعلیم فرمودند:«اللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ وَ خَلِیفَتِکَ وَ حُجَّتِکَ عَلى خَلْقِکَ وَ لِسانِکَ المُعَبِّرِ عَنْکَ النّاطِقِ بِحِکْمَتِکَ وَ عَینِکَ النّاظِرَةِ بِإِذْنِکَ وَ شاهِدِکَ عَلى عِبادِکَ ...».(مفاتیح الجنان ص 992)

 

حضرت می فرمایند: اینگونه بگو «اللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ ...» خدایا دفاع کن از ولیّ خودت، یک معنی دفاع "دفع کردن" است؛ یعنی به طور مطلق دفاع کن.

 

مطمئن ترین راه ارتباط با امام غائب
به طور کل ائمه معصومین علیهم السلام اهتمام زیادی به دعا نسبت به حضرت مهدی صلوات الله علیه داشتند به گونه ای که این مهم را از وظایف اساسی مسلمانان و مؤمنان دانسته اند. از امام صادق و امام کاظم علیهماالسلام دعاهایی بسیار بلیغ نسبت به امام مهدی علیه السلام نقل شده است.

 

اصلاً یکی از رابطه هایی که ما با امام زمان علیه السلام داریم و سازنده شخصیت ماست این است که ما برای آن وجود شریف دعا کنیم. ما چیزی نداریم که به او بدهیم، ولی از خدا می خواهیم، او که به آن بزرگوار افاضه دارد، به دعای ما هم داشته باشد. به قول خودمان، خدا به دنبال بهانه می گردد که به ائمه علیهم السلام یک چیزی بدهد، به پیغمبرش صلی الله علیه و آله یک چیزی بدهد. اصلا خودش در قرآن فرموده: «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیما»؛ خدا و فرشتگان او بر پیامبر درود مى فرستند، شما هم اى کسانى که ایمان آورده اید بر او صلوات بفرستید، و آن طور که باید تسلیم شوید.(احزاب /56)

 

آیا دعای ما نفعی برای حجت خدا دارد
مقام پیامبر صلی الله علیه و آله آن قدر والا است که آفریدگار عالم هستى و تمام فرشتگانى که تدبیر این جهان به فرمان حق بر عهده آنها گذارده شده است بر او درود مى فرستند، اکنون که چنین است شما نیز با این پیام جهان هستى هماهنگ شوید: "اى کسانى که ایمان آورده اید بر او درود بفرستید و سلام بگوئید و در برابر فرمان او تسلیم باشید." لذا چنین نیست که چون ما کوچکیم دعا کردن ما برای آن بزرگواران بی خاصیت باشد، خیر؛ چون آن طرف بزرگ است و همه فقیر او هستند، دعای ما مؤثر است. اولیاء فقرشان به خدا، بیشتر از ماست. چون ما درکمان کم است از عالم و آدم. احساس فقر هم نمی کنیم، و چون احساس استغنا می کنیم، به طغیان می افتیم. آنها که به طغیان نمی افتند به این دلیل است که فقر بیشتری را حس می کنند و خود را نیازمند به خدا می دانند. کمال معرفت ائمه علیهم السلام در این است که فقر خودشان را به درگاه خدا خوب حس کرده اند.

 

لذا چون دعا یک رشته ی دو سره است و یک سرش ما هستیم، با وجود این که کوچک هستیم ولی آن سرش قویّ مطلق است و همه به او نیازمندند. بنابراین دعای ما برای امام زمان علیه السلام مفید است. برای خود ما هم مفید است. برای شستشوی دلمان و برای پیوند برقرار کردن ما با امام زمانمان هم مفید است. پس باید گفت درست است که ما در دوران حضور ظاهری و مشهود امام قرار نداریم، اما وقتی دعا می کنیم و به ایشان سلام می دهیم و پیوسته به یاد حضرت هستیم، امام برای ما حاضر است.

 

دعا، دفاع از حجت خداست
در همان زمانی هم که ائمه علیهم السلام حضور داشتند، همه شیعیان توفیق نداشتند که بروند و امام را از نزدیک زیارت کنند؛ بنابراین از این جهت، ما خیلی فرقی با آنها نداریم؛ مهم این است که غافل از آن حضرت نباشیم. اگر ما در غفلت نباشیم، در واقع مشکلات غیبت برای ما کم می شود و اگر قرار به بهره مندی از امام باشد، یک رابطه دو طرفه در دعا وجود دارد، که در هر دو طرف رابطه، خدا حاضر و ناظر است. وقتی ما برای آن بزرگوار دعا می کنیم، آن بزرگوار نیز برای ما دعا می کند. دعا غیبت را تبدیل به حضور می کند. ما با دعا در حق امام زمان علیه السلام خودمان را وارد جنود خدا کرده ایم که محافظ این بزرگوار است.

 

لذا امام رضا علیه السلام به ما یاد می دهند چگونه دعا کنیم. و آنقدر مضامین این دعا عالیست که باعث کسب معرفت و شناخت امام می شود.

 

 





      

 

استخاره نکردن همان توهین به خداست

 

آیا استخاره نکردن توهین به خدا می شود؟

استخاره(طلب خیر کردن) یکی از اموری است که معمولا با آن سروکار داریم. برخی اوقات ممکن است  به نتیجه استخاره عمل نکنیم، حال سوال این است؛ آیا عمل نکردن به استخاره کار درستی است؟ آیا روایتی وجود دارد که در این صورت، خداوند را مورد اتهام قرار داده‌ایم؟!

 

 

در منابع حدیثی چنین آمده است:از امام صادق(ع) پرسیدند: گرامی‌ترین فرد نزد خدا کیست؟ فرمود: «آن‌کس که بیش از همه ذکر خدا گوید و از او اطاعت کند». پرسیدند: منفورترین فرد نزد خداوند چه کسی است؟ فرمود: «شخصی که خدا را متهم می‌دارد». پرسیده شد: مگر کسى خدا را متهم می‌دارد؟! فرمود: «آرى؛ آن‌کسی ‏که از خداوند، طلب خیر ‌کند و هنگامی که خیر و مصلحت او در دشواری‌ها و سختى‌ها دانسته شد، عصبانی و خشمگین ‌شود! او همان کسى است که خدا را متهم می‌دارد!».[1]

 

این حدیث، ناظر به فردی است که گویا بین دو امر، به یکی تمایل داشته و گزینه دیگر را نمی‌پسندد، در عین حال؛ در دعاهای خود از پروردگار طلب خیر می‌کند که گزینه مناسب را برای او درنظر بگیرد و اتفاقاً خداوند در مقام اجابت، خیر او را در گزینه‌ای قرار می‌دهد که نه تنها دلخواه او نبوده، بلکه با دشواری‌هایی همراه است. اگر او در این هنگام، خشمگین شود، گویا خدا را متهم به این ساخته که انتخاب مناسبی برای او انجام نداده است!

 

این روایت به صورت عام بوده و شامل هر نوع طلب خیری می‌شود، حتی اگر در قالب استخاره مرسوم[2] نباشد، اما این‌که محتوای آن تا چه اندازه بر لزوم عمل کردن به استخاره مرسوم تأثیر دارد، بحث مجزایی دارد که اجمالاً برخی از فقها با استفاده از این روایت؛ ‌استحباب عمل به استخاره را استنباط کرده‌اند.[3]

 

 

 

پی نوشت‌ها:
[1]. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول(ص)، ص 364، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1404ق؛ برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج 2، ص 598، قم، دارالکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
[2]. ر. ک: 2069؛‌  جایگاه استخاره در اسلام؛ 1733؛  شرایط ازدواج و مشورت.
[3]. حسینی عاملی، سید جواد، مفتاح الکرامة فی شرح قواعد العلاّمة، ‌ج 9، ص 248، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1419ق.

 

 





      

 

زیارت نامه های امام حسین از راه دور

 

ماه محرم و روزهای گرانقدر تاسوعا و عاشورا دلهای بسیاری هواخواه زیارت امام حسین ( علیه السلام ) است . اما توفیق زیارت حضوری حضرت برای همگان میسر نیست . به گزارش ایران ناز در این مطلب به بررسی هشت روایت میپردازیم که در آن ضمن تأکید بر اهمیت زیارت کردن امام حسین (ع) به طور مرتب و حتی از راه دور، طریقه انجام دادن اینگونه زیارات را نیز تعلیم نموده‌اند.

 

رفتن به بلندی و زیارت حضرت

عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ، تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ یَوْمٍ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا، قَالَ: فَمَا أَجْفَاکُمْ! قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَهٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَهٍ؟ قُلْتُ: قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ، قَالَ: یَا سَدِیرُ، مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ! أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ وَ یَزُورُونَ لَا یَفْتُرُونَ، وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ، أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ جُمْعَهٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّهً، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخَ کَثِیرَهً! فَقَالَ لِی: اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ، ثُمَّ تَلْتَفِتُ یُمْنَهً وَ یُسْرَهً، ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَى السَّمَاءِ، ثُمَّ انْحُ نَحْوَ الْقَبْرِ وَ تَقُولُ: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَهٌ، وَ الزَّوْرَهُ حَجَّهٌ وَ عُمْرَهٌ. قَالَ سَدِیرٌ: فَرُبَّمَا فَعَلْتُ فِی الشَّهْرِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّهً.[1] [2]

 

سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: اى سدیر، آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر ماه زیارت می کنید؟

 

عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال زیارت می کنید؟ عرض کردم: گاهى زیارت می کنیم. فرمود: ای سدیر، چقدر به حسین علیه السّلام جفا مى‏کنید! آیا نمی دانى خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موى و خاک آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه میکنند و قبر او را زیارت می کنند و خسته نمی شوند؟

 

ای سَدیر، چرا خود را مقیّد نمی سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی؟ عرض کردم: بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو، به سمت راست و چپ خود توجه کن، سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

 

اگر چنین کنی، برای تو یک زیارت نوشته می شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می باشد. سدیر گفت: گاهی می شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می دادم.

 

غسل کردن و رفتن به بلندی و زیارت امام حسین (ع)

 

عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ، تُکْثِرُ زِیَارَهَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَّلامُ، قُلْتُ: إِنَّهُ مِنِّی بَعِیدٌ، فَقَالَ: أَ لَا أُعَلِّمُکَ شَیْئاً إِذَا أَنْتَ فَعَلْتَهُ کُتِبَتْ لَکَ بِذَلِکَ الزِّیَارَهُ؟ قُلْتُ: بَلَى، قَالَ: اغْتَسِلْ فِی مَنْزِلِکَ، وَ انْزِلْ إِلَى سَطْحِ دَارِکَ، وَ أَشِرْ إِلَیْهِ بِالسَّلَامِ، تُکْتَبْ لَکَ بِذَلِکَ الزِّیَارَهُ.[3]

 

سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر، آیا زیاد به زیارت قبر حسین بن علی علیه السلام می روی؟ عرض کردم: راه من دور است. فرمود: آیا می خواهی عملی به تو بیاموزم که اگر آن را انجام دهی، برای تو آن زیارت نوشته شود؟ عرض کردم: بله. فرمود: در منزلت غسل کن، به بام منزلت برو و با سلام به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن، برای تو آن زیارت نوشته می شود.

 

سه مرتبه گفتن «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»

 

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَهَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ کَانَ الْمُتَکَلِّمُ مِنَّا یُونُسَ وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَّلامُ، فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ أَقُولُ؟ فَقَالَ: قُلْ: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً، فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِید.[4]

 

حسین بن ثُوَیر نقل می کند: من، یونس بن ظَبیان، مُفَضَّل بن عمر و ابو سَلَمَ? نزد حضرت صادق علیه السلام نشسته بودیم. در بین ما یونس که مسن تر از همه ما بود سخن می گفت. عرض کرد: فدایت شوم، من زیاد به یاد حسین بن علی علیه السلام هستم، در این حالت چه بگویم؟

 

فرمود: سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»، همانا سلام از دور و نزدیک به حسین بن علی علیه السلام می رسد.

 

رو به قبله کردن و خواندن دعای زیر

 

دَخَلَ حَنَانُ بْنُ سَدِیرٍ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، وَ عِنْدَهُ جَمَاعَهٌ مِنْ أَصْحَابِهِ، فَقَالَ: یَا حَنَانَ بْنَ سَدِیرٍ، تَزُورُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی کُلِّ شَهْرٍ مَرَّهً؟ قَالَ: لَا، قَالَ: فَفِی کُلِّ شَهْرَیْنِ؟ قَالَ: لَا، قَالَ: فَفِی کُلِّ سَنَهٍ؟ قَالَ: لَا، قَالَ: مَا أَجْفَاکُمْ بِسَیِّدِکُمْ! قَالَ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، قِلَّهُ الزَّادِ وَ بُعْدُ الْمَسَافَهِ.

 

قَالَ: أَ لَا أَدُلُّکُمْ عَلَى زِیَارَهٍ مَقْبُولَهٍ وَ إِنْ بَعُدَ النَّائِی؟ قَالَ: فَکَیْفَ أَزُورُهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ: اغْتَسِلْ یَوْمَ الْجُمُعَهِ أَوْ أَیَّ یَوْمٍ شِئْتَ، وَ الْبَسْ أَطْهَرَ ثِیَابِکَ، وَ اصْعَدْ إِلَى أَعْلَى مَوْضِعٍ فِی دَارِکَ أَوِ الصَّحْرَاءِ، فَاسْتَقْبِلِ الْقِبْلَهَ بِوَجْهِکَ بَعْدَ مَا تُبَیِّنُ أَنَّ الْقَبْرَ هُنَالِکَ، یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ»، ثُمَّ قُلْ:

 

حَنَان بن سَدیر گفت: نزد حضرت صادق علیه السلام رفته و تعدادی از یاران حضرتش را در آنجا دیدم. فرمود: ای حنان، آیا در هر ماه حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر دو ماه حضرتش را زیارت می کنی؟

 

عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال چطور؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر نسبت به آقایتان جفاکارید! عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، کمی زاد و توشه و دوری راه، مانع است. فرمود: آیا می خواهید شما را به زیارت مقبولی راهنمایی کنم، هرچند از راه دور باشد؟

 

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، چگونه او را زیارت کنم؟ فرمود: روز جمعه یا هر روز دیگر که می خواهی، غسل کن. پاکیزه ترین لباس هایت را بپوش. به بالاترین موضع خانه ات یا به صحرا برو.[5] رو به قبله کن و بدان که قبر آن حضرت آنجاست. خداوند می فرماید: «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» به هرکجا رو کنید، وجه خدا آنجاست. آنگاه بگو:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ، وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ، یَا قَتِیلَ بْنَ الْقَتِیلِ، الشَّهِیدَ بْنَ الشَّهِیدِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ،

 

أَنَا زَائِرُکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَوَارِحِی، وَ إِنْ لَمْ أَزُرْکَ بِنَفْسِی وَ الْمُشَاهَدَهِ، فَعَلَیْکَ السَّلَامُ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ وَ کَلِمَتِهِ، وَ وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ وَ نَبِیِّهِ وَ رَسُولِهِ، وَ وَارِثَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ وَ خَلِیفَتِهِ، وَ وَارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَصِیِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ،

 

لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَکَ، وَ جَدَّدَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ،

 

أَنَا یَا سَیِّدِی مُتَقَرِّبٌ إِلَى اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ إِلَى جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ إِلَى أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ إِلَى أَخِیکَ الْحَسَنِ، وَ إِلَیْکَ یَا مَوْلَایَ،

 

فَعَلَیْکَ سَلامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ بِزِیَارَتِی لَکَ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَمِیعِ جَوَارِحِی، فَکُنْ یَا سَیِّدِی شَفِیعِی لِقَبُولِ ذَلِکَ مِنِّی، وَ أَنَا بِالْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ اللَّعْنَهِ لَهُمْ وَ عَلَیْهِمْ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ أَجْمَعِینَ، فَعَلَیْکَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ رِضْوَانُهُ وَ رَحْمَتُهُ».

 

آن گاه کمی به سمت چپ میل کن و به جانب قبر علیّ بن الحسین علیه السلام که در کنار پای پدرش می باشد، رو کن و به همانگونه که بر پدرش سلام نمودی، بر وی سلام کن و در ادامه برای هر امری از امور دین و دنیای خود دعا کن. سپس چهار رکعت نماز زیارت بخوان، البته نماز زیارت، هشت یا شش یا چهار یا دو رکعت است و افضل آن، هشت رکعت است. سپس به قبله روی کن به طرف قبر ابی عبدالله الحسین علیه السلام و بگو:

 

«أَنَا مُوَدِّعُکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ، وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی، وَ مُوَدِّعُکَ یَا سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، وَ مُوَدِّعُکُمْ یَا سَادَتِی یَا مَعْشَرَ الشُّهَدَاءِ، فَعَلَیْکُمْ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ».[6]

 

زیارتنامه امام حسین (ع) از راه دور

 

در کتاب عتیق غروی زیارت حسین بن علی علیه السلام از راه دور اینگونه نقل شده است:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِینَ وَ سُلَالَهَ النَّبِیِّینَ وَ الْوَصِیِّینَ، وَ شَاهِدَ یَوْمِ الدِّینِ،

 

السَّلَامُ عَلَى جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ، السَّلَامُ عَلَى أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَارِثِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ، السَّلَامُ عَلَى أُمِّکَ فَاطِمَهَ بِنْتِ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، السَّلَامُ عَلَى أَخِیکَ وَ شَقِیقِکَ الْحَسَنِ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ وَ حُجَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ،

 

أَشْهَدُ أَنَّکَ وَ آبَاءَکَ الَّذِینَ کَانُوا مِنْ قَبْلِکَ وَ أَبْنَاءَک الَّذِینَ مِنْ بَعْدِکَ مَوَالِیَّ وَ أَوْلِیَائِی، وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَصْفِیَاءُ اللَّهِ وَ خِیَرَتُهُ، وَ حُجَّتُهُ الْبَالِغَهُ عَلَى خَلْقِهِ، انْتَجَبَکُمْ بِعِلْمِهِ أَصْفِیَاءَ لِدِینِهِ، وَ قُوَّاماً بِأَمْرِهِ، وَ خُزَّاناً لِعِلْمِهِ، وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ، وَ مَعَادِنَ لِکَلِمَاتِهِ، وَ تَرَاجِمَهً لِوَحْیِهِ، وَ شُهَدَاءَ عَلَى عِبَادِهِ،

 

وَ أَنَّهُ جَلَّ ذِکْرُهُ اسْتَرْعَى بِکُمْ خَلْقَهُ، وَ أَوْرَثَکُمْ کِتَابَهُ، وَ خَصَّکُمْ بِکَرَائِمِ الْإِیمَانِ وَ التَّنْزِیلِ، وَ آتَاکُمُ التَّأْوِیلَ، وَ جَعَلَکُمْ تَابُوتَ حِکْمَتِهِ، وَ عَصَائِبَ عُرْوَتِهِ، وَ مَنَاراً فِی بِلَادِهِ، وَ ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلًا مِنْ نُورِهِ، وَ أَجْرَى فِیکُمْ مِنْ رَوْحِهِ، وَ عَصَمَکُمْ مِنَ الزَّلَلِ، وَ طَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَ أَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ وَ آمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ، فَبِکُمْ تَمَّتِ النِّعْمَهُ، وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَهُ، وَ ائْتَلَفَتِ الْکَلِمَهُ، فَلَکُمُ الطَّاعَهُ الْمُفْتَرَضَهُ، وَ الْمَوَدَّهُ الْوَاجِبَهُ، وَ أَنْتُمْ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ النُّجَبَاءُ، وَ عِبَادُهُ الْمُکْرَمُونَ،

 

أَدْعُوکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْکَ مِنْ بُعْدِ الْبِلَادِ وَ الْمَسَافَهِ زَائِراً، مُسْتَبْصِراً لِشَأْنِکَ، وَافِداً بِقَلْبِی نَحْوَکَ، عَارِفاً بِحَقِّکَ، مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ، مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ، فَعَلَیْکَ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ بَرَکَاتُهُ،

 

أَدْعُوکَ زَائِراً وَافِداً عَائِذاً بِکَ، مُسْتَجِیراً مِمَّا حَمَلْتُ عَلَى نَفْسِی، وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِی، فَکُنْ شَفِیعاً إِلَى رَبِّی وَ رَبِّکَ، فَإِنَّ لِی ذُنُوباً وَ أَوْزَاراً، وَ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَعْلُومٌ وَ جَاهٌ عَظِیمٌ،

 

اللَّهُمَّ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ، صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، إِنِّی عُذْتُ بِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ نَبِیِّکَ، فَافْکُکْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ،

آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَیْکُمْ، وَ أَتَوَلَّى آخِرَکُمْ بِمَا أَتَوَلَّى بِهِ أَوَّلَکُمْ، وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ کُلِّ وَلِیجَهٍ دُونَکُمْ، فَکَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَاللَّاتِ وَ الْعُزَّى،

 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِینَ، یَا اللَّهُ، یَا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ الْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ، أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِهِمْ، فَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِی، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،

 

وَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَهِ اللَّهِ الْعُکُوفِ فِی فِنَائِکَ، وَ عَلَى الشُّهَدَاءِ الْمُسْتَشْهَدِینَ مَعَکَ، الثَّاوِینَ حَوْلَکَ، وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

 

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى، وَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ وَ وَصِیِّ نَبِیِّکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى، وَ بِحَقِّ الزَّهْرَاءِ فَاطِمَهَ الْکُبْرَى سَیِّدَهِ النِّسَاءِ، وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سِبْطَیْ نَبِیِّ الْهُدَى وَ رَضِیعَیِ النَّدَى‏،

 

وَ بِحَقِّ عَلِیٍّ زَیْنِ الْعَابِدِینَ وَ قُرَّهِ عَیْنِ النَّاظِرِینَ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ بَاقِرِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ، وَ بِحَقِّ الْخَلَفِ جَعْفَرٍ الصَّادِقِ مِنَ الصَّادِقِینَ، وَ بِحَقِّ مُوسَى الصَّالِحِ مِنَ الصَّالِحِینَ، وَ بِحَقِّ عَلِیٍّ الرِّضَا مِنَ الرَّاضِینَ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْخَیِّرِ مِنَ الْخَیِّرِینَ، وَ بِحَقِّ الصَّابِرِ عَلِیٍّ الشَّکُورِ مِنَ الصَّابِرِینَ،

 

وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ التَّقِیِّ مِنَ التَّقِیِّینَ، وَ السَّجَّادِ الثَّانِی، وَ مُکَابِدِ لَیْلَهِ التَّمَامِ بِالسَّهَرِ، وَ بِحَقِّ النَّفْسِ الزَّکِیَّهِ، وَ الرُّوحِ الطَّیِّبَهِ، وَ الْخَلَفِ الصَّادِقِ، وَ حُجَّتِکَ وَ بَیِّنَتِکَ عَلَى خَلْقِکَ، وَ مَنْ هُمْ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مُخَاصِمُونَ، سَمِیِّ نَبِیِّکَ، وَ مُظْهِرِ دِینِکَ، وَ النّاصِرِ لِأَوْلِیَائِکَ، وَ الْقَاطِعِ لِأَعْدَائِکَ فِی عِبَادِکَ وَ بِلَادِکَ،

 

اللَّهُمَّ فَبِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ، وَ بِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ، وَ بِشَأْنِهِمْ عِنْدَکَ، فَإِنَّ لَهُمْ عِنْدَکَ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ، تُبْ عَلَیَّ یَا تَوَّابُ، وَ افْتَحْ عَلَیَّ أَبْوَابَ رِزْقِکَ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ، وَ عَلَى أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی، وَ عَلَى جَمِیعِ عِبَادِکَ مِنْ إِخْوَانِیَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، وَ أَعِذْنِی وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی، وَ أَهْلَ عِنَایَتِی وَ إِخْوَانِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْفَقْرِ فِی الدُّنْیَا وَ مِنَ النَّارِ فِی الْآخِرَهِ،

 

وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی وَ لَا إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ طَرْفَهَ عَیْنٍ، وَ لَا أَقَلَّ مِنْ ذَلِکَ وَ لَا أَکْثَرَ، وَ أَصْلِحْ لِی وَ لِأَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی وَ أَخَوَاتِی شَأْنَنَا کُلَّهُ، وَ اکْفِنِی وَ إِیَّاهُمْ مَا أَهَمَّنَا مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ، أَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ فِتْنَهٍ وَ مِنْ فِتْنَهِ الدَّجَّالِ، یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً»‏.

 

هر شب با انگشت به قبر امام حسین (ع) اشاره کنیم و او را بخوانیم

 

مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می نویسد:

 

به خط بعضی از بزرگان دیدم که از دست خط مرحوم شهید اوّل چنین نقل کرده است:

 

ابوالحسن فارسی گفت: من زیاد به زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام می رفتم؛ اما مالم کم شد و جسمم ضعیف گشت و لذا زیارت حضرتش را ترک کردم. در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را به همراه حسنین علیهماالسلام دیدم. از کنار آنها عبور می کردم که حسین بن علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا، این مرد زیاد به زیارت من می آمد، امّا دیگر نمی آید. رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: آیا تو زیارت حسین را رها کرده ای؟

 

عرض کردم: هرگز من مولای خویش را رها نمی کنم، ولیکن ضعیف و پیر شده و مالم نیز کم شده است و لذا زیارت نمی روم. فرمود: هر شب بر بام خانه ات برو و با انگشت اشاره به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن و بگو:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى جَدِّکَ وَ أَبِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى أُمِّکَ وَ أَخِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْأَئِمَّهِ مِنْ بَنِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الدَّمْعَهِ السَّاکِبَهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الْمُصِیبَهِ الرَّاتِبَهِ، لَقَدْ أَصْبَحَ کِتَابُ اللَّهِ فِیکَ مَهْجُوراً، وَ رَسُولُ اللَّهِ فِیکَ مَحْزُوناً، وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

 

السَّلَامُ عَلَى أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ، السَّلَامُ عَلَى أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ، السَّلَامُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَهِ اللَّهِ، وَ مَعَادِنِ حِکْمَهِ اللَّهِ، وَ حَفَظَهِ سِرِّ اللَّهِ، وَ حَمَلَهِ کِتَابِ اللَّهِ، وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ ذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

 

پس آنچه می خواهی درخواست کن که همانا زیارت تو از نزدیک و دور قبول می شود.[8]

 

خواندن زیارت عاشورا در هر جا

 

عَنْ عَلْقَمَهَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: إِنِ اسْتَطَعْتَ یَا عَلْقَمَهُ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَهِ فِی دَارِکَ وَ نَاحِیَتِکَ وَ حَیْثُ کُنْتَ مِنَ الْبِلَادِ فِی أَرْضِ اللَّهِ فَافْعَلْ ذَلِکَ، وَ لَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ.[9]

 

علقم? از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: ای علقم?، اگر می توانی هر روز زیارت عاشورا را درخانه ات یا جایی که هستی، یا هر سرزمینی از زمین خدا که هستی، بخوان که تمام ثواب های این زیارت برای تو منظور خواهد شد.

 

خواندن زیارت عاشورا در هر روز

 

قَالَ عَلْقَمَهُ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَهِ فَافْعَلْ وَ لَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ.[10]

 

علقمه از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: اگر می توانی هرروز این زیارت، یعنی زیارت عاشورا را بخوان که تمام ثواب های این زیارت برای تو منظور خواهد شد

 

 





      

 

راز غیبت امام زمان (عج)

 

راز غیبت کبری امام زمان عج چیست؟

غیبت امام زمان(عج) از امورى است که عقل بشر به تنهایى از کشف همه اسرار آن ناتوان است و پیوسته مورد سؤال قرار گرفته و فکرها را مشغول نموده است، ولى باید توجه داشت که بر اساس برخى روایات فلسفه واقعى غیبت امام مهدى(عج) سرّى از اسرار الهى است که حکمت آن بر بندگان پوشیده است و جز خدا و امامان معصوم(ع) کسى نسبت به آن اطلاع کافى و کامل ندارد و تنها بعد از ظهور آن حضرت این مطلب روشن خواهد شد.

پیامبر اکرم(ص) مى فرماید: اى جابر! (غیبت امام زمان) سرّى از اسرار الهى است که بر بندگان پوشیده است، مبادا در امر خدا شک کنى، چرا که تردید در امر خدا کفر است و چنانکه عبداللّه بن فضل هاشمى روایت کرده که از امام صادق(ع) شنیدم، مى‌فرمود: همانا براى «صاحب الامر» غیبتى تخلف ناپذیر است، به طوری که اهل باطل در آن تردید مى‌کنند.

 

 
عرض کردم: یابن رسول اللّه! چرا غیبت مى‌کند؟
 
فرمود: به علتى که به ما اجازه نداد‌ه‌اند آشکار سازیم.

 

 
عرض کردم: چه حکمتى در غیبت اوست؟
 
فرمود: همان حکمتى که در غیبت حجت‌هاى پیش از او بوده است، حکمت غیبت قائم بعد از آمدن خود او ظاهر مى‌شود، چنانکه حکمت سوراخ کردن کشتى توسط خضر و کشتن آن بچه و تعمیر دیوار، براى حضرت موسى(ع) ظاهر نگشت، مگر موقعى که خواستند از هم جدا شوند.
 
بنابراین هر چند نمى‌توان به همه اسرار آن حضرت پى برد، اما با استفاده از روایات معصومین(ع) به برخى از این علل و حکمت‌ها اشاره مى‌کنیم:

 

 
*آزمایش مردم
 
رسول اکرم(ص) مى فرماید: او (امام زمان) کسى است که از یاران و شیعیانش غایب مى‌شود، غیبتى که در آن غیبت کسى در اعتقاد به امامت حضرت ثابت نمى‌ماند، مگر کسى که خدا قلبش را به ایمان آزموده باشد.
 
امام على(ع) مى‌فرماید: به خدا قسم من، و این دو فرزندم (حسن و حسین) شهید خواهیم شد، خداوند در آخرالزمان مردمى از فرزندانم را به خونخواهى ما بر خواهد انگیخت و او مدتى غایب خواهد شد تا مردم آزمایش شوند و گمراهان جدا گردند تا جایى که نادان مى گوید: خداوند دیگر نیازى به آل محمد ندارد.

امام حسین(ع) مى‌فرماید: براى امام مهدى(عج) غیبتى است. در این غیبت برخى از دین بر مى‌گردند و برخى ثابت قدم مى‌مانند، هر کس در این غیبت صبر کند و بر مشکلاتى که از سوى دشمنان ایجاد مى شود استقامت کند، به قدرى از اجر خداوند بهره‌مند مى‌شود که انگار در کنار پیامبر(ص) با شمشیر با دشمنان جنگیده است.

 

 
*آزادى از بیعت طاغوت هاى زمان
 
امام حسن مجتبى(ع) در این باره فرمود: هر کدام از ما در زمان خود بیعت حاکمان و طاغوت‌هاى زمان را از روى تقیه به عهده گرفته‌ایم، مگر امام مهدى(عج) که عیسى بن مریم به امامت آن حضرت نماز مى‌گذارد، خداوند ولادت او را مخفى نگه داشت و براى او غیبتى در نظر گرفت تا زمانى که قیام مى‌کند بر گردنش بیعت حاکمى نباشد.

 

 
*حفظ جان امام مهدى(عج)
 
امام باقر(ع) فرمود: براى قائم ما قبل از آنکه به پا خیزد غیبتى است.
 
راوى پرسید: براى چه؟ حضرت(ع) فرمود: به جهت اینکه ترس از کشته شدن او وجود دارد.

 

 
*آمادگى جهان
 
ظهور حضرت مهدى(عج) به عنوان «خاتم الاوصیا» و منجى بشریت و کسى که در کره زمین دین اسلام را بر تمامى دین ها پیروز مى‌گرداند، قطعاً به زمینه و آمادگى جهانى نیازمند است. زیرا روش و سیره آن حضرت مبنى بر رعایت امور ظاهرى و حکم به ظاهر نیست بلکه مبنى بر رعایت حقایق و حکم به واقعیات و ترک تقیه و مسامحه نکردن در امور دینى و احقاق حقوق و برقرارى عدالت واقعى و اجراى تمام احکام اسلامى است.

معلوم است که انجام این برنامه و انقلاب بزرگ و همه جانبه نیازمند ترقى و رشد بشر در ناحیه علوم، معارف، فکر، اخلاق و آمادگى جامعه براى پذیرش و استقبال این نهضت و لیاقت زمامدارى آن رهبر الهى است.

از این رو جهان باید زمینه این پذیرش را داشته باشد تا این هدف محقق شود. بنابراین مى‌توان فقدان آمادگى جهان را یکى از فلسفه‌ها و حکمت‌هاى غیبت امام مهدى(عج) بر شمرد.

 

 

 





      

 

دعای مجرب حرز امام کاظم

دعای مجرب حرز امام کاظم

"بسم الله الرحمن الرحیم"

یا نُورُ یا بُرْهانُ یا مُبینُ یا مُنیرُ یا رَبِّ اِکْفِنى الْشُّرُورَ وَ افاتِ الدُّهُورِ وَ اَسْئَلُکَ النَّجاةَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِى الصُّورِ

اى نور و اى دلیل روشن و اى آشکارکننده اى نوربخش پروردگارا کفایتم کن از شرور و آفات روزگار واز تو خواهم رهایى را در روزى که دمیده شود در صور

 

 
امام جواد (ع) :
خود را به این دعا حرز کن که اگر لشکرهای روم و ترک را ملاقات کنی و همگی به همراه جمیع اهل زمین علیه تو قیام کنند، از ایشان به تو بدی نرسد و از همه آن ها ایمن باشی.

 

آیت الله بهجت می فرمایند:
من در مورد ختومات از استادم (مرحوم آیت الله قاضی) چیزی نمی پرسیدم، اما گاهی خود ایشان می فرمودند. از جمله سه عمل را:

اول حرز امام جواد(ع) که باید به بازو بسته شود و خاصیت آن ( خصوصا برای باطل کردن سحر و طلسم) فقط در صورت بسته شدن به بازوست...

 

 
 خواص حرز امام جواد (ع)
 
الف)دفع بلایا:
در بین ادعیه و احراز مشهور ترین حرز برای دفع بلا حرز امام جواد (ع) است.با توجه به متن حرز شاید بتوان از مصادیق دفع بلا مواردی را نام برد از جمله:دور شدن نگاه و زبان سوء دشمن دفع شرور مردم، سلاطین،شیاطین، جنیان،غولان،حفظ از فریب و دشمنی و حیله، حفظ از جراحت و فساد و غرق شدن و هلاکت و شکست خوردن، حفظ آبرو ،حفظ از قتل و انتقام و قطع شدن، حفظ از بیماری وناخوشی وآزار، حفظ از فقر و گرسنگی و عطش،حفظ از وسوسه،حفظ از نقصان در دین و معیشت در زندگی و...

 

 
ب)دفع چشم زخم:
امام صادق(ع):«اگر نبش قبر برای شما ممکن بود(و علت مرگ ها را می فهمیدید )برای شما آشکار می شدکه علت بیشتر مرگها چشم زخم است» وهمچنین از پیامبر اکرم(ص)نقل شده است:«که چشم زخم مرد را در قبر وشتر را در دیگ قرار می دهد.»شاید بتوان یکی از مهمترین اثرات این حرزبرای دفع چشم زخم تجربه شده است.

 

 
ج)دفع سحروجادو:
شیخ بهایی در تعریف سحر این چنین می گوید: تمزیج قوای عالیه  فعاله با سافله منفعله سحر می باشد.

 

و علامه مجلسی در مورد تأثیرسحر می گوید:
آنچه برای ما از آیات و روایات معلوم شد این است که برای سحر یک نوع تأثیر آن هم در بعضی آن هم در بعضی از اشخاص و ابدان(ج بدن)است مثل ایجاد دوستی و عداوت و اندوه و شادی (بحارج 60 ص 31).

وهمچنین می گوید:سحر به عوذات (دعاهای مأثور مثل حرز امام جواد (ع) )و آیات و توکل به خدا دفع می شوند (بحار ج60 ص41)  

آیت الله بهجت می فرمایند:«برای جلوگیری از چشم زخم یا باطل شدن سحرهمراه داشتن حرز امام جواد(ع)مفید است(گوهرهای حکیمانه ص13)

 

 





      

 

چرا زائران پیاده به اربعین می روند

چرا زائران پیاده به اربعین می روند

 چرا زائران پیاده به اربعین می روند؟

امام صادق(ع) فرموده است:

«من خرج من منزله یرید زیاره قبر الحسین بن علی (ع) کان ماشیا کتبت له بکل خطوه حسنه و محا عنه سیئه...»

هر کس به قصد زیارت امام حسین(علیه السلام) پیاده از خانه‌اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه‌ای می‌نویسد و گناهی از او می‌زداید.

 

فاضل دربندی می‌نویسد: این پیاده بودن، یا به جهت فقیر بودن زائر است که نشان می‌دهد این زیارت، برخاسته از شوق و محبت است، یا به جهت آن است که زائر، خود را در برابر سلطان اقلیم جوانمردی و خورشید سپهر عصمت و شهادت، کوچک می‌شمارد و در راه او، رنج سفر پیاده را بر خود هموار می‌کند و هر دو ارزشمند است.

 

معاویه بن وهب، از اصحاب امام صادق(ع) می‌گوید: خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلای خود در خانه‌اش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز می‌کرد.

 

از جمله در دعا نسبت به زائران قبر بدن‌های خود را در این راه در معرض قرار می‌دهند... خدایا رحمت کن بر چهره‌هایی که آفتاب، رنگ آن‌ها را تغییر داده، صورت‌هایی که متوجه قبر اباعبدالله است، چشم‌‌هایی که در محبت ما اشک می‌ریزد... خدایا این جان‌ها و بدن‌ها را به تو می‌سپارم، تا کنار حوض کوثر به هم برسیم...»

 

این سنت زیارت پیاده، از زمان ائمه بوده است و تاکنون نیز ادامه دارد و اجر بیشماری برای آن نقل شده است.

 

 





      

 

زیارت نامه های امام حسین از راه دور

 

ماه محرم و روزهای گرانقدر تاسوعا و عاشورا دلهای بسیاری هواخواه زیارت امام حسین ( علیه السلام ) است . اما توفیق زیارت حضوری حضرت برای همگان میسر نیست . به گزارش ایران ناز در این مطلب به بررسی هشت روایت میپردازیم که در آن ضمن تأکید بر اهمیت زیارت کردن امام حسین (ع) به طور مرتب و حتی از راه دور، طریقه انجام دادن اینگونه زیارات را نیز تعلیم نموده‌اند.

 

رفتن به بلندی و زیارت حضرت

 

عَنْ حَنَانٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ، تَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ یَوْمٍ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا، قَالَ: فَمَا أَجْفَاکُمْ! قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَهٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَهٍ؟ قُلْتُ: قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ، قَالَ: یَا سَدِیرُ، مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ! أَ مَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ وَ یَزُورُونَ لَا یَفْتُرُونَ، وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ، أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَّلامُ فِی کُلِّ جُمْعَهٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ وَ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّهً، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنَّ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخَ کَثِیرَهً! فَقَالَ لِی: اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ، ثُمَّ تَلْتَفِتُ یُمْنَهً وَ یُسْرَهً، ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَى السَّمَاءِ، ثُمَّ انْحُ نَحْوَ الْقَبْرِ وَ تَقُولُ: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَهٌ، وَ الزَّوْرَهُ حَجَّهٌ وَ عُمْرَهٌ. قَالَ سَدِیرٌ: فَرُبَّمَا فَعَلْتُ فِی الشَّهْرِ أَکْثَرَ مِنْ عِشْرِینَ مَرَّهً.[1] [2]

 

سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: اى سدیر، آیا هر روز قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر شما جفاکارید! و سپس فرمود: در هر جمعه زیارت می کنید؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر ماه زیارت می کنید؟

 

عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال زیارت می کنید؟ عرض کردم: گاهى زیارت می کنیم. فرمود: ای سدیر، چقدر به حسین علیه السّلام جفا مى‏کنید! آیا نمی دانى خداوند دو میلیون فرشته ژولیده موى و خاک آلود دارد که به طور مداوم بر حسین بن علی علیه السلام گریه میکنند و قبر او را زیارت می کنند و خسته نمی شوند؟

 

ای سَدیر، چرا خود را مقیّد نمی سازی که هر جمعه پنج بار و هر روز یک بار قبر حسین بن علی علیه السلام را زیارت کنی؟ عرض کردم: بین ما و قبر او فرسخ ها فاصله است! فرمود: به بلندی برو، به سمت راست و چپ خود توجه کن، سرت را سوی آسمان کن و سپس به سوی قبر حسین بن علی علیه السلام توجّه کن و بگو:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

 

اگر چنین کنی، برای تو یک زیارت نوشته می شود و هر زیارت معادل یک حجّ و یک عمره می باشد. سدیر گفت: گاهی می شد که در یک ماه بیش از بیست بار این کار را انجام می دادم.

 

غسل کردن و رفتن به بلندی و زیارت امام حسین (ع)

 

عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ أَبِیهِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ: یَا سَدِیرُ، تُکْثِرُ زِیَارَهَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَّلامُ، قُلْتُ: إِنَّهُ مِنِّی بَعِیدٌ، فَقَالَ: أَ لَا أُعَلِّمُکَ شَیْئاً إِذَا أَنْتَ فَعَلْتَهُ کُتِبَتْ لَکَ بِذَلِکَ الزِّیَارَهُ؟ قُلْتُ: بَلَى، قَالَ: اغْتَسِلْ فِی مَنْزِلِکَ، وَ انْزِلْ إِلَى سَطْحِ دَارِکَ، وَ أَشِرْ إِلَیْهِ بِالسَّلَامِ، تُکْتَبْ لَکَ بِذَلِکَ الزِّیَارَهُ.[3]

 

سَدیر گفت: حضرت صادق علیه السلام به من فرمود: ای سدیر، آیا زیاد به زیارت قبر حسین بن علی علیه السلام می روی؟ عرض کردم: راه من دور است. فرمود: آیا می خواهی عملی به تو بیاموزم که اگر آن را انجام دهی، برای تو آن زیارت نوشته شود؟ عرض کردم: بله. فرمود: در منزلت غسل کن، به بام منزلت برو و با سلام به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن، برای تو آن زیارت نوشته می شود.

 

سه مرتبه گفتن «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»

 

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَهَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ کَانَ الْمُتَکَلِّمُ مِنَّا یُونُسَ وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَّلامُ، فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ أَقُولُ؟ فَقَالَ: قُلْ: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً، فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِید.[4]

 

حسین بن ثُوَیر نقل می کند: من، یونس بن ظَبیان، مُفَضَّل بن عمر و ابو سَلَمَ? نزد حضرت صادق علیه السلام نشسته بودیم. در بین ما یونس که مسن تر از همه ما بود سخن می گفت. عرض کرد: فدایت شوم، من زیاد به یاد حسین بن علی علیه السلام هستم، در این حالت چه بگویم؟

 

فرمود: سه بار بگو: «صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ»، همانا سلام از دور و نزدیک به حسین بن علی علیه السلام می رسد.

 

رو به قبله کردن و خواندن دعای زیر

 

دَخَلَ حَنَانُ بْنُ سَدِیرٍ عَلَى أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام، وَ عِنْدَهُ جَمَاعَهٌ مِنْ أَصْحَابِهِ، فَقَالَ: یَا حَنَانَ بْنَ سَدِیرٍ، تَزُورُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام فِی کُلِّ شَهْرٍ مَرَّهً؟ قَالَ: لَا، قَالَ: فَفِی کُلِّ شَهْرَیْنِ؟ قَالَ: لَا، قَالَ: فَفِی کُلِّ سَنَهٍ؟ قَالَ: لَا، قَالَ: مَا أَجْفَاکُمْ بِسَیِّدِکُمْ! قَالَ: یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، قِلَّهُ الزَّادِ وَ بُعْدُ الْمَسَافَهِ.

 

قَالَ: أَ لَا أَدُلُّکُمْ عَلَى زِیَارَهٍ مَقْبُولَهٍ وَ إِنْ بَعُدَ النَّائِی؟ قَالَ: فَکَیْفَ أَزُورُهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ: اغْتَسِلْ یَوْمَ الْجُمُعَهِ أَوْ أَیَّ یَوْمٍ شِئْتَ، وَ الْبَسْ أَطْهَرَ ثِیَابِکَ، وَ اصْعَدْ إِلَى أَعْلَى مَوْضِعٍ فِی دَارِکَ أَوِ الصَّحْرَاءِ، فَاسْتَقْبِلِ الْقِبْلَهَ بِوَجْهِکَ بَعْدَ مَا تُبَیِّنُ أَنَّ الْقَبْرَ هُنَالِکَ، یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ»، ثُمَّ قُلْ:

 

حَنَان بن سَدیر گفت: نزد حضرت صادق علیه السلام رفته و تعدادی از یاران حضرتش را در آنجا دیدم. فرمود: ای حنان، آیا در هر ماه حسین بن علی علیه السلام را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر، فرمود: در هر دو ماه حضرتش را زیارت می کنی؟

 

عرض کردم: خیر، فرمود: در هر سال چطور؟ عرض کردم: خیر، فرمود: چقدر نسبت به آقایتان جفاکارید! عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، کمی زاد و توشه و دوری راه، مانع است. فرمود: آیا می خواهید شما را به زیارت مقبولی راهنمایی کنم، هرچند از راه دور باشد؟

 

عرض کردم: ای فرزند رسول خدا، چگونه او را زیارت کنم؟ فرمود: روز جمعه یا هر روز دیگر که می خواهی، غسل کن. پاکیزه ترین لباس هایت را بپوش. به بالاترین موضع خانه ات یا به صحرا برو.[5] رو به قبله کن و بدان که قبر آن حضرت آنجاست. خداوند می فرماید: «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ» به هرکجا رو کنید، وجه خدا آنجاست. آنگاه بگو:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ، وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا مَوْلَایَ، یَا قَتِیلَ بْنَ الْقَتِیلِ، الشَّهِیدَ بْنَ الشَّهِیدِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ،

 

أَنَا زَائِرُکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَوَارِحِی، وَ إِنْ لَمْ أَزُرْکَ بِنَفْسِی وَ الْمُشَاهَدَهِ، فَعَلَیْکَ السَّلَامُ یَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَهِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ مُوسَى کَلِیمِ اللَّهِ، وَ وَارِثَ عِیسَى رُوحِ اللَّهِ وَ کَلِمَتِهِ، وَ وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِیبِ اللَّهِ وَ نَبِیِّهِ وَ رَسُولِهِ، وَ وَارِثَ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَصِیِّ رَسُولِ اللَّهِ وَ خَلِیفَتِهِ، وَ وَارِثَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَصِیِّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ،

 

لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَکَ، وَ جَدَّدَ عَلَیْهِمُ الْعَذَابَ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ،

 

أَنَا یَا سَیِّدِی مُتَقَرِّبٌ إِلَى اللَّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ إِلَى جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ، وَ إِلَى أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ إِلَى أَخِیکَ الْحَسَنِ، وَ إِلَیْکَ یَا مَوْلَایَ،

 

فَعَلَیْکَ سَلامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ بِزِیَارَتِی لَکَ بِقَلْبِی وَ لِسَانِی وَ جَمِیعِ جَوَارِحِی، فَکُنْ یَا سَیِّدِی شَفِیعِی لِقَبُولِ ذَلِکَ مِنِّی، وَ أَنَا بِالْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ اللَّعْنَهِ لَهُمْ وَ عَلَیْهِمْ أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَیْکُمْ أَجْمَعِینَ، فَعَلَیْکَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ رِضْوَانُهُ وَ رَحْمَتُهُ».

 

آن گاه کمی به سمت چپ میل کن و به جانب قبر علیّ بن الحسین علیه السلام که در کنار پای پدرش می باشد، رو کن و به همانگونه که بر پدرش سلام نمودی، بر وی سلام کن و در ادامه برای هر امری از امور دین و دنیای خود دعا کن. سپس چهار رکعت نماز زیارت بخوان، البته نماز زیارت، هشت یا شش یا چهار یا دو رکعت است و افضل آن، هشت رکعت است. سپس به قبله روی کن به طرف قبر ابی عبدالله الحسین علیه السلام و بگو:

 

«أَنَا مُوَدِّعُکَ یَا مَوْلَایَ وَ ابْنَ مَوْلَایَ، وَ سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی، وَ مُوَدِّعُکَ یَا سَیِّدِی وَ ابْنَ سَیِّدِی یَا عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ، وَ مُوَدِّعُکُمْ یَا سَادَتِی یَا مَعْشَرَ الشُّهَدَاءِ، فَعَلَیْکُمْ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ».[6]

 

زیارتنامه امام حسین (ع) از راه دور

 

در کتاب عتیق غروی زیارت حسین بن علی علیه السلام از راه دور اینگونه نقل شده است:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّهَ اللَّهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِینَ وَ سُلَالَهَ النَّبِیِّینَ وَ الْوَصِیِّینَ، وَ شَاهِدَ یَوْمِ الدِّینِ،

 

السَّلَامُ عَلَى جَدِّکَ رَسُولِ اللَّهِ سَیِّدِ الْمُرْسَلِینَ وَ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ، السَّلَامُ عَلَى أَبِیکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَارِثِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ، السَّلَامُ عَلَى أُمِّکَ فَاطِمَهَ بِنْتِ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، السَّلَامُ عَلَى أَخِیکَ وَ شَقِیقِکَ الْحَسَنِ إِمَامِ الْمُؤْمِنِینَ وَ حُجَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ،

 

أَشْهَدُ أَنَّکَ وَ آبَاءَکَ الَّذِینَ کَانُوا مِنْ قَبْلِکَ وَ أَبْنَاءَک الَّذِینَ مِنْ بَعْدِکَ مَوَالِیَّ وَ أَوْلِیَائِی، وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمْ أَصْفِیَاءُ اللَّهِ وَ خِیَرَتُهُ، وَ حُجَّتُهُ الْبَالِغَهُ عَلَى خَلْقِهِ، انْتَجَبَکُمْ بِعِلْمِهِ أَصْفِیَاءَ لِدِینِهِ، وَ قُوَّاماً بِأَمْرِهِ، وَ خُزَّاناً لِعِلْمِهِ، وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ، وَ مَعَادِنَ لِکَلِمَاتِهِ، وَ تَرَاجِمَهً لِوَحْیِهِ، وَ شُهَدَاءَ عَلَى عِبَادِهِ،

 

وَ أَنَّهُ جَلَّ ذِکْرُهُ اسْتَرْعَى بِکُمْ خَلْقَهُ، وَ أَوْرَثَکُمْ کِتَابَهُ، وَ خَصَّکُمْ بِکَرَائِمِ الْإِیمَانِ وَ التَّنْزِیلِ، وَ آتَاکُمُ التَّأْوِیلَ، وَ جَعَلَکُمْ تَابُوتَ حِکْمَتِهِ، وَ عَصَائِبَ عُرْوَتِهِ، وَ مَنَاراً فِی بِلَادِهِ، وَ ضَرَبَ لَکُمْ مَثَلًا مِنْ نُورِهِ، وَ أَجْرَى فِیکُمْ مِنْ رَوْحِهِ، وَ عَصَمَکُمْ مِنَ الزَّلَلِ، وَ طَهَّرَکُمْ مِنَ الدَّنَسِ، وَ أَذْهَبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ وَ آمَنَکُمْ مِنَ الْفِتَنِ، فَبِکُمْ تَمَّتِ النِّعْمَهُ، وَ اجْتَمَعَتِ الْفُرْقَهُ، وَ ائْتَلَفَتِ الْکَلِمَهُ، فَلَکُمُ الطَّاعَهُ الْمُفْتَرَضَهُ، وَ الْمَوَدَّهُ الْوَاجِبَهُ، وَ أَنْتُمْ أَوْلِیَاءُ اللَّهِ النُّجَبَاءُ، وَ عِبَادُهُ الْمُکْرَمُونَ،

 

أَدْعُوکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْکَ مِنْ بُعْدِ الْبِلَادِ وَ الْمَسَافَهِ زَائِراً، مُسْتَبْصِراً لِشَأْنِکَ، وَافِداً بِقَلْبِی نَحْوَکَ، عَارِفاً بِحَقِّکَ، مُوَالِیاً لِأَوْلِیَائِکَ، مُعَادِیاً لِأَعْدَائِکَ، فَعَلَیْکَ سَلَامُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ وَ بَرَکَاتُهُ،

 

أَدْعُوکَ زَائِراً وَافِداً عَائِذاً بِکَ، مُسْتَجِیراً مِمَّا حَمَلْتُ عَلَى نَفْسِی، وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِی، فَکُنْ شَفِیعاً إِلَى رَبِّی وَ رَبِّکَ، فَإِنَّ لِی ذُنُوباً وَ أَوْزَاراً، وَ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ مَقَامٌ مَعْلُومٌ وَ جَاهٌ عَظِیمٌ،

 

اللَّهُمَّ یَا رَبَّ الْأَرْبَابِ، صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، إِنِّی عُذْتُ بِوَلِیِّکَ وَ ابْنِ نَبِیِّکَ، فَافْکُکْ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ،

آمَنْتُ بِاللَّهِ وَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَیْکُمْ، وَ أَتَوَلَّى آخِرَکُمْ بِمَا أَتَوَلَّى بِهِ أَوَّلَکُمْ، وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ کُلِّ وَلِیجَهٍ دُونَکُمْ، فَکَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَ الطَّاغُوتِ وَاللَّاتِ وَ الْعُزَّى،

 

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ عَلَى آلِهِ الطَّاهِرِینَ، یَا اللَّهُ، یَا رَبَّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ الْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ، أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِهِمْ، فَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَائِی، یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ،

 

وَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِکَهِ اللَّهِ الْعُکُوفِ فِی فِنَائِکَ، وَ عَلَى الشُّهَدَاءِ الْمُسْتَشْهَدِینَ مَعَکَ، الثَّاوِینَ حَوْلَکَ، وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

 

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى، وَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ وَ وَصِیِّ نَبِیِّکَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى، وَ بِحَقِّ الزَّهْرَاءِ فَاطِمَهَ الْکُبْرَى سَیِّدَهِ النِّسَاءِ، وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ سِبْطَیْ نَبِیِّ الْهُدَى وَ رَضِیعَیِ النَّدَى‏،

 

وَ بِحَقِّ عَلِیٍّ زَیْنِ الْعَابِدِینَ وَ قُرَّهِ عَیْنِ النَّاظِرِینَ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ بَاقِرِ عِلْمِ النَّبِیِّینَ، وَ بِحَقِّ الْخَلَفِ جَعْفَرٍ الصَّادِقِ مِنَ الصَّادِقِینَ، وَ بِحَقِّ مُوسَى الصَّالِحِ مِنَ الصَّالِحِینَ، وَ بِحَقِّ عَلِیٍّ الرِّضَا مِنَ الرَّاضِینَ، وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْخَیِّرِ مِنَ الْخَیِّرِینَ، وَ بِحَقِّ الصَّابِرِ عَلِیٍّ الشَّکُورِ مِنَ الصَّابِرِینَ،

 

وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ التَّقِیِّ مِنَ التَّقِیِّینَ، وَ السَّجَّادِ الثَّانِی، وَ مُکَابِدِ لَیْلَهِ التَّمَامِ بِالسَّهَرِ، وَ بِحَقِّ النَّفْسِ الزَّکِیَّهِ، وَ الرُّوحِ الطَّیِّبَهِ، وَ الْخَلَفِ الصَّادِقِ، وَ حُجَّتِکَ وَ بَیِّنَتِکَ عَلَى خَلْقِکَ، وَ مَنْ هُمْ بِهِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ مُخَاصِمُونَ، سَمِیِّ نَبِیِّکَ، وَ مُظْهِرِ دِینِکَ، وَ النّاصِرِ لِأَوْلِیَائِکَ، وَ الْقَاطِعِ لِأَعْدَائِکَ فِی عِبَادِکَ وَ بِلَادِکَ،

 

اللَّهُمَّ فَبِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ، وَ بِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ، وَ بِشَأْنِهِمْ عِنْدَکَ، فَإِنَّ لَهُمْ عِنْدَکَ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ، تُبْ عَلَیَّ یَا تَوَّابُ، وَ افْتَحْ عَلَیَّ أَبْوَابَ رِزْقِکَ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ، وَ عَلَى أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی، وَ عَلَى جَمِیعِ عِبَادِکَ مِنْ إِخْوَانِیَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ، وَ أَعِذْنِی وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی، وَ أَهْلَ عِنَایَتِی وَ إِخْوَانِی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ مِنَ الْفَقْرِ فِی الدُّنْیَا وَ مِنَ النَّارِ فِی الْآخِرَهِ،

 

وَ لَا تَکِلْنِی إِلَى نَفْسِی وَ لَا إِلَى أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ طَرْفَهَ عَیْنٍ، وَ لَا أَقَلَّ مِنْ ذَلِکَ وَ لَا أَکْثَرَ، وَ أَصْلِحْ لِی وَ لِأَهْلِی وَ وُلْدِی وَ إِخْوَتِی وَ أَخَوَاتِی شَأْنَنَا کُلَّهُ، وَ اکْفِنِی وَ إِیَّاهُمْ مَا أَهَمَّنَا مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ، أَعُوذُ بِکَ مِنْ کُلِّ فِتْنَهٍ وَ مِنْ فِتْنَهِ الدَّجَّالِ، یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ وَ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحْمَهِ وَ عَلَى آلِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً»‏.

 

هر شب با انگشت به قبر امام حسین (ع) اشاره کنیم و او را بخوانیم

 

مرحوم علامه مجلسی در بحارالانوار می نویسد:

 

به خط بعضی از بزرگان دیدم که از دست خط مرحوم شهید اوّل چنین نقل کرده است:

 

ابوالحسن فارسی گفت: من زیاد به زیارت اباعبدالله الحسین علیه السلام می رفتم؛ اما مالم کم شد و جسمم ضعیف گشت و لذا زیارت حضرتش را ترک کردم. در خواب رسول خدا صلّی الله علیه وآله را به همراه حسنین علیهماالسلام دیدم. از کنار آنها عبور می کردم که حسین بن علی علیه السلام عرض کرد: ای رسول خدا، این مرد زیاد به زیارت من می آمد، امّا دیگر نمی آید. رسول خدا صلّی الله علیه و آله به من فرمود: آیا تو زیارت حسین را رها کرده ای؟

 

عرض کردم: هرگز من مولای خویش را رها نمی کنم، ولیکن ضعیف و پیر شده و مالم نیز کم شده است و لذا زیارت نمی روم. فرمود: هر شب بر بام خانه ات برو و با انگشت اشاره به سوی قبر حسین بن علی اشاره کن و بگو:

 

«السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى جَدِّکَ وَ أَبِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى أُمِّکَ وَ أَخِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْأَئِمَّهِ مِنْ بَنِیکَ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الدَّمْعَهِ السَّاکِبَهِ، السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَاحِبَ الْمُصِیبَهِ الرَّاتِبَهِ، لَقَدْ أَصْبَحَ کِتَابُ اللَّهِ فِیکَ مَهْجُوراً، وَ رَسُولُ اللَّهِ فِیکَ مَحْزُوناً، وَ عَلَیْکَ السَّلَامُ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

 

السَّلَامُ عَلَى أَنْصَارِ اللَّهِ وَ خُلَفَائِهِ، السَّلَامُ عَلَى أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَحِبَّائِهِ، السَّلَامُ عَلَى مَحَالِّ مَعْرِفَهِ اللَّهِ، وَ مَعَادِنِ حِکْمَهِ اللَّهِ، وَ حَفَظَهِ سِرِّ اللَّهِ، وَ حَمَلَهِ کِتَابِ اللَّهِ، وَ أَوْصِیَاءِ نَبِیِّ اللَّهِ، وَ ذُرِّیَّهِ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه و آله وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ».

 

پس آنچه می خواهی درخواست کن که همانا زیارت تو از نزدیک و دور قبول می شود.[8]

 

خواندن زیارت عاشورا در هر جا

 

عَنْ عَلْقَمَهَ بْنِ مُحَمَّدٍ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ علیه السلام قَالَ: إِنِ اسْتَطَعْتَ یَا عَلْقَمَهُ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَهِ فِی دَارِکَ وَ نَاحِیَتِکَ وَ حَیْثُ کُنْتَ مِنَ الْبِلَادِ فِی أَرْضِ اللَّهِ فَافْعَلْ ذَلِکَ، وَ لَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ.[9]

 

علقم? از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: ای علقم?، اگر می توانی هر روز زیارت عاشورا را درخانه ات یا جایی که هستی، یا هر سرزمینی از زمین خدا که هستی، بخوان که تمام ثواب های این زیارت برای تو منظور خواهد شد.

 

خواندن زیارت عاشورا در هر روز

 

قَالَ عَلْقَمَهُ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: إِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ یَوْمٍ بِهَذِهِ الزِّیَارَهِ فَافْعَلْ وَ لَکَ ثَوَابُ جَمِیعِ ذَلِکَ.[10]

 

علقمه از حضرت باقر علیه السلام نقل می کند که فرمود: اگر می توانی هرروز این زیارت، یعنی زیارت عاشورا را بخوان که تمام ثواب های این زیارت برای تو منظور خواهد شد

 

 





      
<   <<   66   67   68   69   70   >>   >