نماز شب در کلام عرفا
نماز شب یکی از اعمالی است که مورد تأکید همه علما می باشد
یکی از اعمالی که مورد تأکید همه علما می باشد بحث نماز شب است و این سیره علما برگرفته از سفارش و تأکید ایمه اطهار علیه سلام می باشد در این مقاله نکاتی هر چند کوتاه از لسان ایمه اطهار و علما بزرگوار خدمت شما بیان خواهد شد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئیل به من گفت: ای محمد عش ما شئت فانک میت؛ هرچه می خواهی زندگی کن، عاقبت میرنده هستی؛ عمر جاوید برای کسی نیست.
و احب من شئت فانک مفارقه؛ هرکه را دلت می خواهد دوست داشته باشی دوست داشته باش، اما این را هم بدان که از او جدا می شوی.
معلوم است که در زیر اینها چه مستتر است؛ یعنی پس انسان باید کسی را دوست داشته باشد که از او جدا نمی شود. این حساب را داشته باش، هر که را می خواهی دوست داشته باشی دوست داشته باش، اما بدان که تو از همه اینها جدا می شوی؛ فقط یک حقیقت است که از او جدا نمی شوی.
اعمل ما شئت فانک ملاقیه؛ هرچه می خواهی عمل کنی بکن، اما این را هم بدان که تو به عمل خود خواهی رسید و با عمل خودت در یک وقتی ملاقات خواهی کرد.
بعد فرمود: جبرئیل به من فرمود: شرف المؤمن صلاته اللیل و عزه کف الاذی عن الناس؛ شرافت مؤمن در نمازی است که شب می خواند و عزت مؤمن در این است که اذیتش به هیچ انسانی نرسد.
امام صادق علیه السلام فرمود: ان البیوت التی یصلی فیها باللیل بتلاوة القرآن تضیی لاهل السماء کما تضیئ نجوم السماء لاهل الارض؛ خانه هایی که در آن خانه ها شب خیزی برای نماز شب می شود و قرآن تلاوت می شود، برای مردم آسمانها آنچنان می درخشد که ستارگان برای مردم زمین.
فضیلت نماز شب در کلمات علمای اخلاق
آخوند ملاحسینقلی همدانی(ره) میگوید: از طالبان آخرت، احدى به مقامى از مقامات دینى نرسید مگر آنانکه اهل تهجد و شب زندهدارى بودند.[2]
شیخ أنصارى(ره) به شاگردان دستور مى داد که حتماً باید نماز شب بخوانند و خیلى روى این معنى تأکید داشت.[3]
علامهی طباطبایی(ره) امر شانزدهم از امور ضروری برای سالک را شبزندهداری میداند[4] و نقل میکند که در آغاز ورودم به نجف یک روز درِ مدرسه اى ایستاده بودم که مرحوم قاضى از آنجا عبور مى کردند، چون به من رسیدند دست خود را روى شانه من گذاردند و گفتند: «اى فرزند! دنیا مى خواهى نماز شب بخوان؛ و آخرت مى خواهى نماز شب بخوان!»
عوامل محروم کننده از نماز شب
1. تنبلی: حضرت نبىّ اکرم(ص)فرمود: کسى نیست مگر اینکه در شبى دو مرتبه فرشته اى او را از خواب بیدارش میکند و میگوید: بندهى خدا بنشین و به یاد خدا باش در مرتبه ى سوم که فرشته او را بیدار مىکند اگر آگاه نشد شیطان در گوشش ادرار میکند.[5]
2. پرخوری سبب پرخوابی میشود و پرخوابی نیز سبب از دست رفتن نماز شب میشود.[6]
3. مطلق گناهان[7] بهویژه دروغ.[8]
4. در روایات آمده است که بنده یک یا دو شب از تهجد و شب زنده دارى محروم مى گردد براى اینکه به خود عجب نکند.[9]
گناه مانع نماز شب
امام علی (ع ): جاء رجل الی امیرالمؤمنین - علیه السلام - فقال : یا امیرالمؤمنین انی قد حرمت الصلاة باللیل ، فقال امیرالمؤمنین -علیه السلام - : انت رجل قد قیدتک ذنوبک .مردی نزد امیرالمؤمنین (ع ) آمد وگفت : ای امیر مؤمنان ! من از نماز شب محروم شدم . علی (ع ) فرمود: تو مردی هستی که گناهانت تو را زندانی (اسیر) کرده است . (10)
======================================
پی نوشت ها :
1. کتاب خانه طهور
2. ملکى تبریزى، میرزا جواد آقا؛ پیشین، ص 462 و 463.
3. طهرانی، سید محمّد حسین حسینی؛ ولایت فقیه در حکومت اسلام(4-1)، علامه طباطبایى - مشهد مقدس، چاپ سوم، 1428ه.ق، ج4، ص 96.
4. طهرانی، سید محمّد حسین حسینی؛ رسالة لُبّ اللباب فى سیر وسلوک أولی الألباب، دار المحجة البیضاء - بیروت، چاپ چهارم، 2010 - 1431، ص 132.
5. شیخ حسن دیلمى؛ پیشین، ج1، ص 91.
6. نراقى، ملا احمد؛ معراج السعادة، انتشارات هجرت، چاپ پنجم، 1377،ص 314.
7. کلینى، پیشین، ج2، ص 272.
8. شیخ صدوق؛ ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، دار الرضى - قم، چاپ: اول، 1406ق، ص 42.
9. ملکى تبریزى، میرزا جواد آقا؛ پیشین، ص 403
10. میزان الحکمه ، ج 5، ص 422
منبع:tebyan.net