_{^{خوف و رجاء 1 - بهترین کارها امید و ترس به خداوند را بحد اعتدال داشتن است‏» (1)}}

_{^{2 - «از پروردگارت بترس ترسیدنى که تو را از امید به وى مشغول سازد و به وى امید داشته باش امید کسى که تو را از بیمش امید نباشد» (2)}}

_{^{3 - «از خدا بترس ترسیدن کسى که دلش را بفکر مشغول ساخته (و خاطر از جز خداى پرداخته است) زیرا که ترس از خدا مرکبى راهوار و ایمن و زندانى براى نفس است از (ارتکاب) گناهان‏» (3)}}

_{^{4 - «بترس (از آخرت) تا ایمن باشى و ایمن نباش تا بترسى‏» (4)}}

_{^{5 - «ترس از خدا براى کسیکه آنرا شعار و تن پوش خود قرار دهد ایمنى (از عذاب آخرت) مى‏آورد» (5)}}

_{^{6 - «ترس از خدا شهپر ایمان است‏» (6)}}

_{^{پى‏نوشتها:}}

_{^{(1)غررالحکم فصل 30 ح 18}}

_{^{(2)غررالحکم فصل 30 ح 19}}

_{^{(3)غررالحکم فصل 30 ح 21}}

_{^{(4)غررالحکم فصل 30 ح 17}}

_{^{(5)غررالحکم فصل 30 ح 55}}

_{^{(6)غررالحکم فصل 30 ح 54}}

_{^{ترجمه نهج البلاغه}}

_{^{دکتر سید جعفر شهیدى}}