عباس بن علی(به عربی: العباس بن علی بن ابی طالب) پدرش علی بن ابی‌طالب و مادرش ام‌البنین است. او در چهارم شعبان سال 26 ه.ق متولد شد او را به سبب زیبایی چهره‌اش، قمر بنی هاشم لقب داده بودند. وی در 10 محرم در کربلا کشته شد.
زندگی
کنیه اش ابوالفضل است و در میان شیعیان ملقب به قمر بنی هاشم و سقای کربلا علمدار حسین و غیره‌است. طبق روایات شیعه او جوانی دلاور، زیبا و بلند قد بود. او در جنگ‌های صفین و نهروان در کنار پدرش علی جنگیده‌است . او یکی از چند نفری است که در بین شیعیان به باب‌الحوایج معروف می‌باشند.
|
« |
و همانا برای عمویم عباس منزلتی است در روز قیامت که تمامی شهدا بر وی غبطه خواهند خورد.[1] |
» |
برادران، همسر و فرزندان
او سه برادر به نام‌های جعفر، عبدالله و عثمان دارد که تمامی آنان در روز عاشورا سال 61 ه.ق در کربلا کشته شدند . او با لبابه دختر عبیداللّه بن عباس ازدواج کرد و دارای دو فرزند به نام‌های عبیداللّه و محمد شد. محمد در سن پانزده سالگی در روز عاشورا در کربلا کشته شد و عبیداللّه قاضی مکه و مدینه بود.
آرامگاه
آرامگاه او در نزدیکی آرامگاه حسین بن علی در کربلا قرار دارد شیعیان ما بین آرامگاه او و حسین بن علی را بین الحرمین می‌نامند. توسعه و بازسازی حرم وی در زمان شاه طهماسب صفوی و سپس نادر شاه صورت گرفت. پس حمله وهابیون به کربلا مجددا برای بازسازی آن توسط فتحعلی شاه انجام گردید.[2]
