پدرت شاه خراسان و خودت گنج مقامی
پدرت حضرت خورشید و خودت گنج تمامی
غنچه ای نیست که عطر نفست را نشناسد
تو که ذکر صلواتی و درودی و سلامی
ولادت امام جواد (ع) مبارک باد

بزرگ مظهر یکتا، جواد آل محمد (ص)
ولی حی توانا، جواد آل محمد (ص)
سلیل سید بطحا جواد آل محمد (ص)
کلید هر چه معمّا، جواد آل محمد (ص)
میلاد امام محمد تقی (ع) مبارک باد

الا کرم ز تو مشهور یا امام جواد
کلام توست همه نور یا امام جواد
ائمه‌اند جواد و توئی جواد همه
که گشته جود تو مشهور یا امام جواد

در بغل امشب یکى قرص قمر دارد رضا
بر زبان شکر خداى دادگر دارد رضا
بارگاه زاده موسى چراغان مى شود
در حریمش جشن میلاد پسر دارد رضا

آفتابی امشب از بیت رضا سر میزند
کودکی لبخند در دامان مادر میزند
آن که جودش خیره سازد چشم هر فرزانه را
و آن که با علمش به جان خصم آذر میزند

مى رسد نکهت ریحان بهشتى به مشام
که ز ریحانه رضا را پسرى پیدا شد
سال ها بود پدر چشم به راه پسرى
که پسر آمد و نور بصرى پیدا شد

از شبستان ولایت قمرى پیدا شد
از گلستان هدایت ثمرى پیدا شد
بحر موّاج کرم آمده در جوش و خروش
که ز دریاى عنایت گهرى پیدا شد

نسیمی از سر زلفت بهار دنیا شد
تو آمدی و امیدی به عشق پیدا شد
تو آمدی و خبر آمد از سرادق عرش
زمین برای همیشه پر از مسیحا شد

کز بهر یارى بشر سرمایه سود آمده
یعنى جواد ابن الرضا سرچشمه جود آمده
از یمن این زیباپسر وا شد گره از کار ما
شد سایه لطف خدا شامل به حال زار ما

هزار جان گرامی، فـدای جود جواد
دل شکسته خود بسته ام به بود جواد
هماره می رسد از کائنات و مخلوقات
ندای ذکر و ثنا، مدحت و درود جواد

امام جواد آن شه ملک بود
که بد عالم علم غیب و شهود
ز تقوا «تقی» بود آن نور پاک
ز بخشش «جواد» آن مه تابنک
ابوجعفر آن رهبر انس و جان
فروغ خدا از جمالش عیان

تو جوادی و ما گدای توئیم
هر چه هستیم خاک پای توئیم
لطف تو، عجز ما، بود معلوم
هر دو هستیم لازم و ملزوم

دامن ریحانه ات گردیده گلشن یا رضا
خانه ی تو ،قلب تو، چشم تو روشتن یا رضا
ای رضائیون رخ ابن الرضا را بنگرید
رکن ایمان، حصن دین، کهف تقی را بنگرید