آیا همه دختران در سن 9 سالگی باید روزه بگیرند؟

احکام روزه

دفتر استفتائات مقام معظم رهبری به سؤالاتی در خصوص روزه داری برای مشاغل سخت، دختران روزه اولی و غیره پاسخ داد.

روزه داری دختران در سن 9 سالگی
حجت‌الاسلام و المسلمین رضایی، عضو دفتر استفتائات مقام معظم رهبری در خصوص حکم روزه گرفتن دخترانی که به سن تکلیف رسیده اند، اظهار کرد: دختر خانم‌های روزه اولی به دو گروه تقسیم می‌شوند که یک گروه از لحاظ جسمی توانایی گرفتن روزه را دارا بوده و رشد خوب و کاملی داشته اند.

وی افزود: خانواده‌ها می‌توانند با بیدار نگه داشتن این دخترها تا سحر هم از لحاظ تامین آب مورد نیاز بدن و هم تغذیه تا زمان اذان به آنها کمک کنند.

رضایی عنوان کرد: گروه دوم دخترهایی هستند که درحالی که به سن تکلیف رسیده‌اند اما رشد و توانشان در حد کودکان 5 ساله بوده و تحمل گرسنگی را نخواهند داشت، لذا روزه گرفتن بر آنها هنوز واجب نشده است همان طور که بر افراد مسن کم توان نیز واجب نیست.

وی بیان کرد: افرادی که دارای مشاغل سخت غیر قابل ترک هستند مانند کشاورزان که برداشت نکردن محصول درآمد و زحمت یک سال آنها را نابود می‌کند، در صورت بروز حرج و سختی شدید می‌توانند روزه خود را بخورند و دیگر برآنها واجب نیست.

رضایی در رابطه با خوف هلاک گفت: هنگامی که آب بدن به صورت کامل از دست رفته و خوف هلاک بر فرد عارض شود، نوشیدن آب تنها درحد رفع هلاکت جایز بوده و پس از آن می‌تواند به روزه خود ادامه دهد.

منبع:yjc.ir

شب قدر، شب میهمانی رازها

شب قدر یکی از شب های دهه آخر ماه رمضان است

شب قدر بهتر از هزار ماه است. فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان هر امری را نازل می کنند.  شبی است سرشار از سلامت تا طلوع سپیده.

 در شب تقدیر

برهنه ‏ام؛ برهنه از تمام نیکی‏ها و بی‏گناهی‏ ها. زیر سقف بلندِ این شب، این شبِ آرزومندی، نشسته ‏ام و سجاده ساکتم را فرمانروای دلم کرده‏ ام... .

اشک‏هایم آن‏قدر بی‏قرارند که دست بردارِ سجده‏ های طولانی نیستند.

باید امشب خود را از این بغض‏های تلنبار قدیمی رها کنم! باید تکلیف تقدیرم را با اشک‏های پشیمان و عذرخواه، به زلالی رقم بزنم.

از آن بالا به این «العفوِ» قرآن به سر، به این «الغوث» نفس‏بریده، مهربان‏تر نگاه کن تا سرنوشت پیش رویم به یُمن عنایت امشبت سربلند شود.

شب قدر، شب یلدایِ روح است

 
 شب یلدای روح 
 امشب، شبِ میهمانی رازها است. چگونه خواب، سرزمین چشم‏هایم را فتح کند، وقتی که به استقبالِ واژگانِ نور می ‏روند؟! امشب پنجره‏ ها ستاره می‏ چینند تا جوشن‏ کبیر، با تمام عظمتش آغاز شود، باران خواهد گرفت. 

امشب، شب یلدایِ روح است؛ یلدایی که مقیاسش زمینی نیست. یلدایی که هیچ یلدایی به ارزش یک ساعت آن هم نمی‏رسد حال آنکه هم‏وزن هزار ماه است.

امشب، تمام فرشتگان آسمان، با کسی که قرارِ زمین است وعده دیدار دارند. چه بزمی است در زمین و چه شوری است در آسمان و نردبان دعا چقدر شلوغ است!

دست‏ها چونان مزارع آفتابگردان، بلند شده ‏اند و کهکشان‏ها را می‏کاوند. خاک، به شدت به افلاک نزدیک است و الغوث الغوث، پروانه پروانه از رویِ انگشت‏ها به سوی دوست پر می‏زند. دهان‏ها بویِ ذکر می‏ دهند و «کلیدهایِ بهشت» همه جا پخشند. «مفاتیح الجنان» قدر دانستنِ زمان را آسان می‏کند!

و در این میان، نام علی علیه‏السلام چونان خورشید، بر دریایِ سرخِ اندوهِ جانمازها و شبستان‏ها می ‏تابد. غروب است یا شب؟ چه زود سحر در راه است.

شب قدر, شب فرصت ها است

باران نور
برخیز! بیدار شو! گوش کن!

صدای بال فرشتگان را می شنوی؟

نگاه کن! باران نور را می بینی؟

عطر حضور را احساس می کنی؟

بزخیر و برسجاده دعا بگشا

دلت را به او بسپار و وجودت را غرق تمنا کن!

امشب آسمان به زمین نزدیک می شود

و کریمانه، دل های کویری را ستاره باران می کند.

امشب، شب قدر است؛ شبی که برتر از هزار ماه است،

شبی که برتر از تمام عمر توست، شب تولدی دوباره،

شبی که درهای آسمان باز می شود.

شب قدر است.قدرش را بدان؛ شاید فردایی نباشد.

پرواز را به خاطر بسپار. دستانت را به فرشتگان بسپار!

سلام بر لیله مبارکه قدر! سلام! سلامی تا صبح.

گردآوری:بخش مذهبی بیتوته

منابع:
 haz.ir
 ayehayeentezar.parsiblog.com

در سوگ شهادت حضرت علی (ع)

متن ادبی شهادت امام على

آه زمین و گریه آسمان

آن شب ستاره ها غمگنانه به کوفه می نگریستند و ماه از شرم، خود را با ابرها پوشانده بود. بغض آسمان که باز شد، زمین به حال خود گریست. تنها نه امت، یتیم شده بود، بلکه انسان سند افتخار و برگ برنده خود را در برابر ابلیس گم کرده بود. از در و دیوارهای کوفه ناله می بارید و وحشت سراسر آن را فرا گرفته بود.

کوفه سراسر سکوت است و خاک مرگ، روی شهر پاشیده اند. از آسمان غم می بارد. نگرانی در عمق زمان و لحظه ها موج می زند. علی(ع) در بستر مرگ آرمیده است.

گوش ها که ندای قُتِلَ امیرالمؤمنین را شنیدند، تن ها پای ایستادن نداشتند. مردم گیج و مبهوت شدند و ناباورانه خبر را زمزمه می کردند، همان مردمی که بارها امیر و امامشان، از بی وفایی و پیمان شکنی و سست عهدی آنان شکایت کرده بود، همان مردمی که درباره شان فرموده بود: «ای گروهی که جسمتان اینجا حضور دارد، اما عقل و خرد شما پنهان گشته است.

ای گروهی که فرمان روایانتان گرفتار شمایند، من که امیر و فرمانده شما هستم، خدا را اطاعت می کنم، در حالی که شما از من فرمان نمی برید و معاویه که فرمان روای اهل شام است، خدا را نافرمانی می کند، اما مردم شام از او فرمان می برند. به خدا سوگند که دوست دارم معاویه، درباره شما مردم بی وفا و نافرمان، با من معامله کند. از من سکه نقره بستاند و به من دینار طلا بدهد. ده نفر از شما را بگیرد و یک نفر از شامیان را بدهد».1

آری، همان مردم اینک سخت اندوهگین و افسرده اند و می دانند که روزهای سیاهی پیش رو خواهند داشت.

راستی، مگر علی(ع) چه کرد و چه گفت که مستحق شمشیر زهرآگین شد؟ پاسخ به این سؤال را باید در آن همه فضایل و مناقبی جست که رسول خدا، گاه و بی گاه، در سفر و حضر و به مناسبت مختلف درباره علی(ع) فرموده بود: «وَ ما ینْطِقُ عَنِ الْهَوی اِنْ هُوَ اِلاَّ وَحْی یوحی ».

دل نوشته شهادت امام على

 
تیغ و محراب
ای سرزمین بی‏ ستاره رنگ رنگ! آیا حضور بزرگش، چنان گران بود که طاقتش نیاوردی؟

عمری علی علیه‏السلام ، عصمت تو بود در برابر آسمان و آسمانیان؛ پس چگونه...؟!

هان، ای خاک! تیغی که محراب را سیل‏واره به خون نشاند، مگر جز از قلب تو بیرون کشیده بودند؟

مگر جز این‏که پاره پیکر تو بود؟ آیا شرم نکردی؟

ای مسجد! چگونه محراب خویش را از فواره فرق علی علیه‏السلام رنگین یافتی وا ز پایه فرو نریختی؟!

مروت از کاسه ‏های شیر باید آموخت که هنوز در برابر خانه خلیفه صف کشیده‏ اند؛ اگر چه نیک می‏ دانند که دیگر کار از کار گذشته است.

بستر خالی، هنوز گرم وجود پر حرارتی است که دیگر به هیچ بستری نیاز ندارد؛ گرچه در تمام عمر نیز مردِ بستر نبوده است.

باید دانست که در این «در سجده مردن» چه رازی نهفته است و در این ایستاده زیستن! باید پی به این راز برد که چرا کعبه زادگاه کسی می‏ شود و مسجد، شهادت‏گاهش؟

بی ‏شک آن‏که نخستین نفس را در خانه خدا خویش فرو دارد، آخرین را نیز شایسته است در خانه خدا بازدم کند؛ که این عین، رستگاری‏ست؛ پس حقیقت گفت که: فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه. و او رستگار شد اما... .

بدا به حال قومی که ب ی‏علی علیه‏السلام شده ‏اند...

وای بر قافله‏ های بی‏ قافله سالار! عنان کاروان آیا زین پس به دست چه کسی خواهد افتاد؟! وای بر همه یتیمانی که جز علی، پدری نمی‏ شناختند!

زین پس آیا چه کسی نان و خرمایی بر ایشان خواهد آورد؟ وای بر همه چاه‏ هایی که زین پس، غریب می‏ شوند. خلیفه تنها و چاه های تنها، عمری باهم از تنهایی بیرون می‏ آمدند. زین پس خلیفه نیست؛ پس چاه‏ ها تنها مانده ‏اند. آیا چه کسی عطش آب‏ها را آبی خواهد نشاند؟!!

طعم تلخ بی‏ علی بودن را حتی امروز می ‏توان چشید؛ طمعی که قرن‏هاست زاده می‏شود.

اما دروازه‏ های ماه را نگاه کنید که امشب چه گستردگی فراخی دارند.

نگاه کنید که پیامبر، چگونه پرشور به استقبال وصی بزرگ خویش آمده است و خاتون بزرگ عرش نیز که دست در دست پدر، انتظار می‏ کشد. مهتاب، ردّ پرواز مولا را مفروش کرده‏ است. آری! این علی علیه‏السلام ست که پس از سال‏ها، دوباره در کنار فاطمه علیهاالسلام ایستاده است؛ آن‏چنان که به پاس دیدار دوباره، پیامبر بزرگ را در آغوش مهر خویش می‏ فشارد.

گردآوری:بخش مذهبی بیتوته

منابع:
noorportal.net
hawzah.net

آیا مى شود معناى قرآن را به جاى خود قرآن خواند؟

خواندن متن عربى قرآن، ثواب ویژه دارد و خواندن ترجمه قرآن، جاى آن را نمى گیرد

ماه رمضان ماه امت خدا و بهترین فرصت بازگشت و خدا می باشد انسان برای رفتن، نیاز به یک راهنمای عالم و آگاه به راه دارد که قرآن بهترین برنامه برای حرکت در مسیر بازگشت به سمت خدا و ماه رمضان بهترین زمان آن است .
 
قدم اول در فهم قرآن قرائت و انس با قرآن است. براى قرائت قرآن، در کلمات گهربار پیشوایان معصوم (علیهم السلام) فضایل و آثارى بیان شده که موجب رشد و پرورش روح و روان آدمى مى شود.

1.سعادتمندى:
پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله) مى فرماید: «اگر زندگى سعادتمندان و مرگ شهدا و نجات در روز جزا و امنیت در روز هراس و نور در روز ظلمت و سایبان در روز حرارتِ شدید و سیراب شدن در روز عطش و ارزش و سنگینى در روز سبکى اعمال را مى خواهى، پس قرآن را مطالعه کن، چرا که قرآن یادآور خداى رحمان و حافظ از شیطان و عامل برترى در ترازوى اعمال است» (میزان الحکمه، ج 8، ص 74)

2. بارورى ایمان:
امیرمومنان على (علیه السلام) فرمودند: «بارورى و رشد ایمان با قرآن خواندن به دست مى  آید» (غررالحکم و دررالکلم، ص 112)

3. استجابت دعا:
امام حسن مجتبى (علیه السلام) فرمود: «هر کس قرآن بخواند بلافاصله یا با کمى تأخیر  دعایش مستجاب خواهد شد» (بحارالانوار، ج 89، ص 204)

پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله) مى فرماید: «اگر زندگى سعادتمندان و مرگ شهدا و نجات در روز جزا و امنیت در روز هراس و نور در روز ظلمت و سایبان در روز حرارتِ شدید و سیراب شدن در روز عطش و ارزش و سنگینى در روز سبکى اعمال را مى خواهى، پس قرآن را مطالعه کن، چرا که قرآن یادآور خداى رحمان و حافظ از شیطان و عامل برترى در ترازوى اعمال است» (میزان الحکمه، ج 8، ص 74)

آثار دیگر قرائت قرآن از این قرار است: نورانیت و افزودن خیر و برکت خانه؛ غفران گناهانِ پدر و مادر؛ افزایش مدّت بینایى؛ آمیخته شدن قرآن با گوشت و خون قارى؛ بهترین عبادت؛ بخشش گناهان، نوشته شدن حسنه و پاک شدن گناهان.

قرائت قرآن در ماه رمضان اهمیت بیشتری دارد در کتاب بحارالانوار از امام صادق (علیه السلام ) از رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) روایت کرده که فرمود: (ماه رمضان ماه خداى عزوجل مى باشد، و آن ماهى است که خداوند کارهاى نیک را در آن دو چندان کند و بدی ها را در آن محو سازد، ماه برکت، و ماه انابه و بازگشت و ماه توبه و ماه آمرزش و ماه آزادى از آتش دوزخ و کامیاب شدن به بهشت است. هان که در این ماه از هر حرامى خوددارى کنید، و تلاوت قرآن را زیاد کنید و حاجات خود را بخواهید، و به یاد پروردگارتان سرگرم باشید، و ماه رمضان نزد شما نباید همانند ماه  هاى دیگر باشد، چرا که براى این ماه در پیشگاه خداوند حرمت و برترى بر دیگر ماه ها است و نباید در ماه رمضان روز روزه شما مانند روز غیر روزه شما باشد.) (بحارالانوار، ج 96، ص 340 - 341)

شیخ صدوق در کتاب معانى الاخبار و امالى به سندش از امام باقر (علیه السلام ) روایت کرده که فرمود: لکل شىء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان. هر چیزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان است. (بحارالانوار، ج 96، ص 386)

بهترین مزد و ثواب براى قاریان قرآن، از نظر قرآن چیست؟
بهترین بیان در اجر و ثواب قرائت و فهم و عمل به قرآن را می توان در بیان خود قرآن دید. قرآن کریم مى فرماید: (اِنَّ الَّذینَ یَتلونَ کِتبَ اللّهِ واَقاموا الصَّلوةَ واَنفَقوا مِمّا رَزَقن هُم سِرًّا وعَلانِیَةً یَرجونَ تِجرَةً لَن تَبور * لِیُوَفِّیَهُم اُجُورَهُم ویَزیدَهُم مِن فَضلِهِ اِنَّهُ غَفورٌ شَکور) ; (فاطر، آیات 29  ـ 30) کسانى که کتاب الهى را تلاوت مى کنند و نماز را به پاى مى دارند و از آن چه به آنان روزى داده ایم، پنهان و آشکار انفاق مى کنند، تجارتى[ پر سود] و بى زیان و خالى از کساد را امید دارند. [آن ها این اعمال صالح را انجام مى دهند] تا خداوند اجر و پاداش کامل به آن ها دهد و از فضلش بر آن ها بیفزاید که او آمرزنده و شکرگزار است.)

بدیهى است که منظور از تلاوت در این جا، قرائت سطحى و خالى از تفکر و اندیشه نیست، بلکه خواندنى است که سرچشمه فکر و اندیشه و در نتیجه، عمل  صالح باشد.

پیامبراکرم (صلی الله و علیه و آله) فرمود: «هر کس براى رضاى خدا و آگاهى عمیق در دین، قرآن بخواند، ثواب فرشتگان و انبیاء و رسولان را خواهد داشت» (وسائل الشیعه، ج 6، ص 184)

زندگىِ ما چگونه و به چه علت با خواندن قرآن زیبا مى شود؟
اگر ما به آثار خواندن قرآن توجه و قرآن را مانند دوستى در زندگى انتخاب کنیم، آیاتش را بخوانیم و در معانى آسمانى  اش تفکر کنیم، پس از مدتى زندگیمان سرشار از نور، روشنایى، طراوت و زیبایى خواهد شد.

ما در نیایشى پیش از تلاوت قرآن از خدا مى خواهیم: «خدایا! رغبت مرا به قرآن افزون گردان و آن را مایه روشنایى دیده و درمانِ بیمارى هاى دل و از بین رفتن غم و اندوه من قرار ده. خدایا! زبانم را به خواندن قرآن بیارا و چهره ام را با آن زیبا، بدنم را با آن قدرتمند و ترازوى اعمالم را سنگین کن».

و در نیایشى که هنگام ختم قرآن مى خوانیم، به خداوند مى گوییم: «خدایا! قرآن را در دنیا همراه ما، در گور انیس ما، در قیامت شفاعت کننده ما، بر پُل صراط مایه روشنایى، در بهشت هم نشین، در برابر آتش دوزخ پوشش و براى اجراى کارهاى نیک، راهنماى ما قرار ده» (بحارالانوار، ج 89، ص  206 - 209)

آیا مى شود معناى قرآن را به جاى خود قرآن خواند؟
اگر بخواهیم از علوم و معارف بى کران قرآن بهره ببریم، شایسته است به ترجمه و تفسیر آن توجه کنیم، تا در پرتو نور معارف الهى و عمل به آن ها اجر و ثواب دنیایى و آخرتى را نصیب خود گردانیم.

باید بدانیم که خواندن متن عربى قرآن، ثواب ویژه دارد و خواندن ترجمه قرآن، جاى آن را نمى گیرد.

در خود قرآن، با الفاظ مختلف به خواندن قرآن دستور داده شده; (فاقرءوا ما تیسّر منه); آن چه مى توانید از آیات قرآن را بخوانید. (بحارالانوار، ج 92، ص 17)

از طرفی می دانیم آنچه کلام خداوند است و به پیامبر اکرم (صلی الله و علیه و آله) وحی شده است، متن عربی قرآن است. «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزیلاً» (سوره انسان آیه 23) مسلّماً ما قرآن را بر تو نازل کردیم) این متن است که معجزه و مورد تحدی قرار گرفته است. بنابراین وقتی مثلا کسی نذر کرد که ختم قرآن انجام دهد باید متن عربی آن را بخواند.

اصرار بر تلاوت قرآن به زبان عربى، دلایل و حکمت هاى گوناگونى دیگری هم می تواند داشته باشد ؛ از جمله:

1. ایجاد زبانى مشترک در میان همه پیروان و فراهم سازى نوعى وحدت و پیوند جهانى، باعث تأکید بر قرائت و حفظ زبان عربى شده است.

 2. روح و محتواى هر پیام و سخنى، در قالب زبان خاص خود، عمیق تر درک مى گردد تا زمانى که به زبان  هاى دیگر برگردانده شود و قرآن - که داراى مضامین بسیار بلند و عالى هرگز قابل ترجمه دقیق و کامل به هیچ زبانى نیست.

همه ترجمه هاى قرآن، براى رسیدن به معارف بلند و درک زیبایى متن اصلى نارسا است. کافى است اندکى در مباحث مربوط به زبان شناسى، فن ترجمه و تئورى هاى مربوط به آن مطالعه کنید؛ آن گاه خواهید یافت که فرق بین قرآن و ترجمه هایش، همان فرق بین کتاب الهى و بشرى است.

 3. قرآن علاوه بر محتواى مطالب، از لطافت ویژه و نکات ادبى برخوردار است که خود، بخشى از اعجاز قرآن است و در قالب هیچ ترجمه اى بیان شدنى نیست. (براى آگاهى بیشتر ر.ک: مجله بینات و مجله مترجم (ویژه نامه قرآن)

منابع:
محمدی ری شهری میزان الحکمه
آمدی غررالحکم و دررالکلم
علامه مجلسی بحارالانوار
آیت الله عبد الله جوادی آملی ,تفسیر موضوعى، ج.1

تبیان

حدیث از معصومین پیرامون چگونگی رفتار با حیوانات

نحوه رفتار با حیوانات و جایگاه آنها در اسلام

در ادامه 23 روایت و حدیث از معصومین(ع) را پیرامون چگونگی رفتار با حیوانات و نگهداری آنها در خانه می‌خوانید.

سه حیوانی که پیامبر(ص) توصیه به نگهداری آن‌ها کرد/ توجه به حقوق حیوانات در اسلام

 در کتاب مکارم الاخلاق احادیث و روایات مختلفی از پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) در خصوص نحوه رفتار با حیوانات و جایگاه آنها در دین مبین اسلام ذکر شده که در ادامه آنها را می‌خوانیم:

1. داود رقّی گفت: نزد امام صادق(ع) بودم که کبوتری را دیدم که از زیر تخت بیرون آمد، به ایشان گفتم: جانم فدای شما! پرنده‌ای را که می‌خواند به شما هدیه دهم؟ حضرت(ع) فرمود: آن پرندگان مسخ شده‌اند، اگر می‌خواهی پرنده‌ای داشته باشی،‌ مانند این را که از کبوتران حضرت اسماعیل(ع) باقی مانده است، داشته باش.

2. مردی به پیامبر(ع) از ترس خود شکایت نمود و چاره‌ای خواست، پیامبر(ص) فرمود: یک جفت کبوتر نگاهداری نما.

3. امام علی(ع) فرمود: بال زدن کبوتران شیاطین را می‌راند.

4. همچنین امام علی(ع) فرمود: از خدا بترسید در مورد بردگان، کنیزان و اموال بی‌زبانتان سوال کردند:‌ اموال بی‌زبان چیست؟ ایشان فرمود: گوسفند، کبوتر، گربه و مانند این‌ها.

5. پیامبر (ص) فرمود: بودن گوسفند در خانه باعث می‌شود که هفتاد در فقر از بین برود.

6. همچنین پیامبر (ع) فرمود: بودن گوسفند در خانه باعث برکت می‌شود و همچنین بودن گربه هم در خانه باعث برکت می‌شود. یک گوسفند، یک برکت دارد و دو گوسفند دو برکت دارد و سه گوسفند برکات زیادی دارد.

7. همچنین ایشان فرمود: گوسفند از حیوانات بهشتی است.

8. امام صادق(ع) فرمود: مؤمنی نیست که در خانه‌اش بزغاله‌ای نباشد و آن خانه مقدس و با برکت نشود و اگر دو بزغاله در این خانه باشد هر روز دو مرتبه این خانه مقدس می‌شود. مردی پرسید: چه‌گونه مقدس می‌شود؟ به آن‌ها گفته می‌شود تا هنگامی که سفره شما پاکیزه است برکت بر شماست.

9. جعفری گفت: در خانه امام کاظم(ع) یک جفت کبوتر را دیدم که نر آن سبز و ماده آن، سیاه بود و ایشان را دیدم که برای آن‌ها نان خرد می‌کرد و می‌فرمود: این کبوتران در شب تحرک دارند و انس می‌گیرند ولی در شب بال نمی‌زنند، و هر انسانی که در خانه باشد از جانواران موذی در امان است.

10. امام صادق(ع) فرمود: خانه پیامبری نبود که در‌ آن کبوتری نباشد، چرا که جن‌های احمق با کودکان آن خانه بازی می‌کردند ولی زمانی که کبوتری در خانه بود آن‌ها به کبوتران مشغول می‌شدند و مردم را ترک می‌نمودند.

11. امام صادق (ع) فرمود: زنی به خاطر این که گربه‌ای را زندانی نمود و آن گربه از تشنگی مرد، مورد عذاب واقع شد.

12. پیامبر (ص) فرمود: مانع کبوتران نشوید که در منازلتان لانه بسازند.

13. همچنین ایشان فرمود: در هنگام شب به لانه پرندگان دست نزنید چون که آن‌ها در امنیت هستند و در سایه رحمت خداوند.

14. پیامبر (ص) فرمود: حیواناتی را در خانه نگه‌داری کنید، تا شیاطین به جای این که به فرزندانتان مشغول شوند به آن‌ها مشغول شوند.

15. امام باقر(ع) فرمود: هر کس که ما اهل بیت را دوست دارد، کبوتر را نیز دوست داشته باشد.

16. امام کاظم (ع) فرمود: خانه‌تان را از سه چیز خالی نگه ندارید که آن‌ها خانه را آباد می‌نمایند: 1- گربه 2- کبوتر 3- خروس و اگر با خروس مونسی (مرغ) هم باشد، مانعی ندارد.

17. امام رضا (ع) فرمود: خروس پنج خصلت از انبیا را دارد: 1- شناختن اوقات نماز 2- غیرت 3- شجاعت 4- بخشش زیاد 5- زیاد جماع نمودن.

18. پیامبر (ص) فرمود: هرگاه صدای خروسی را شنیدید بدانید که او فرشته‌ای را دیده است، پس از خدا طلب حاجت نمایید و به او متوجه شوید و هنگامی که صدای الاغی را شنیدید، پناه ببرند به خدا از شرّ شیطان که آن الاغ، شیطانی را دیده است.

19. پیامبر (ص) فرمود: خروس سفید، دوستم است و دشمن او دشمن خداست. او صاحب خود را و هفتاد خانه را محافظت می‌کند. پیامبر (ص) خروس را با خود نگاه می‌داشت.

20. و نیز ایشان فرمود: به خروس حرف زشت مگویید که او شما را به اوقات نماز آشنا می‌کند.

21. همچنین آن حضرت (ص) فرمود: به خروس  حرف زشت نزنید که او دوست من است و من هم دوست او هستم و نیز دشمن او دشمن من است. قسم به خداوند حقی که مرا مبعوث نمود که اگر بنی بشر بدانند چه فوایدی او دارد، پرها و گوشتش را با طلا و نقره می‌خرند و او جن‌های متمرّد را از خانه دور می‌کند.

22. همچنین ایشان فرمود: کسی که خروس سفید را در خانه نگهداری نماید از سه شر در امان خواهد بود: 1- از کافر 2- از کاهن 3- از ساحر.

23. امام باقر(ع) فرمود: خداوند تبارک و تعالی خروس سفید بزرگی را در زیر عرش آفریده که پاهایش در ریشه‌های زمین هفتم است و یک بالش در مشرق و بال دیگرش در مغرب است و هیچ خروسی در روی زمین نمی‌خواند مگر این که او بخواند، پس هنگامی که می‌خواند بال‌هایش را به هم می‌زند و می‌گوید: «پاک و منزه است خداوند بزرگی که همانندی ندارد». و خداوند هم جواب می‌دهد: «کسی که به دروغ قسم بخورد، به آن چه که گفته‌ای ایمان نیاورده است».

منبع:yjc.ir

آرایش زن و باطل شدن روزه شوهر!

شیخ «محمد قصیر» از چهره های نسبتا سرشناس وهابیت سعودی و استاد رشته فقه در دانشگاه «القصیم» عربستان هفته گذشته طی اظهاراتی در یک برنامه تلویزیونی، استفاده زنان از ناخن مصنوعی را حرام و غیر جایز دانست.

در فتوایی نسبتا مشابه «دار الإفتاء مصر» اعلام کرد که آرایش زن برای شوهرش طی ایام ماه مبارک رمضان روزه اش را باطل می کند و با این عمل موجبات باطل شدن روزه شوهرش را نیز فراهم می کند!

در همین راستا روزنامه «روزالیوسف» چاپ مصر در مطلب دو روز پیش خود نوشت: مرکز «دار الإفتاء» این فتوا را در رده فتواهای احکام روزه ثبت کرده است. این فتوا در نوع خود تک و عجیب است.

گفتنی است «دار الإفتاء مصر» تمامی احکام روزه را در کتابی گردآوری کرده و به صورت رایگان در بین همه مسلمانان جهان و مراکز اسلامی توزیع کرده است.

در همین راستا دکتر «علی جمعه» مفتی اعظم مصر طی اظهاراتی گفت: کتاب جدید «أحکام روزه» به تمامی پرسش های شرعی مسلمانان پاسخ داده و همچنین فتواهایی را برای مسلمانان مطابق با جامعه مدرن و خواسته های این جامعه صادر کرده است.

اما با بررسی نظر علمای عظام شیعه این فتوای عجیب و غریب و متعصبانه وهابیت را رد شده میدانیم چرا که در هیچ کتاب حدیثی و روایی دیده نشده روایتی را دال بر این که زینت زن در هر شرایطی برای شوهر خود ولا غیر حرام اعلام شده باشد اگر اصول فتوا کتاب و سنت می باشد پس این فتوا مردود و نظر کاملا شخصی است که با بررسی نظر سایر فتاوای این فرقه چنین فتواهای غیر علمی و مطابق با سلیقه شخصی بسیار زیاد است.

 

نظر علمای شیعه:

آیت الله خامنه ای آرایش مبطل روزه نیست و باید از نامحرم پوشیده شود .

آیت الله سیستانی و آیت الله مکارم شیرازی هم بر همین عقیده هستند و البته در مورد انواع و انحاء آرایش (از جمله ناخن مصنوعی، رنگ مو و استفاده از لنز) اجماع شیعه بر آن است که از نامحرم پوشیده شود. و همچنین آرایش برای همسر نه حرام است و نه جزو مبطلات روزه به حساب می آید .

نکته جالب توجه این که: آنها فتاوای شخصی و بدون استفاده از منابع فتوا (کتاب و سنت) گردآوری کرده و به آن می بالند و آن را پاسخگوی تمام مسلمانان و مطابق با جامعه مدرن می دانند و جالب این که از همین فتوای مذکور به خوبی روشن میشود که انگیزه و بینش آنان چیزی جز کوردلی و تیشه به ریشه اسلام زدن چیز دیگری نیست کما اینکه کتاب «احکام روزه» را به طور رایگان در بین مسلمین ترویج می دهند که خود دلیل دیگری بر انگیزه شوم آنان است که به هر نحوی میخواهند اذهان مسلمین را از راه اسلام راستین منحرف کنند.

 

حال آن که در حدیثی از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در مورد ویژگی‏های بهترین زنان نقل شده است که فرمودند: «بهترین زنان شما زنی است که بسیار با محبت باشد، عفیف و پاک‏دامن باشد، نزد اقوامش عزیز و محترم باشد، با شوهرش متواضع و فروتن باشد، برای او خودآرایی و تبرّج داشته باشد و در برابر نامحرم عفیف باشد. 1

باید به آقای "محمد قصیر" عرض کرد آیا دستور پیامبر را نادیده می گیرید و بالاتر از مقام حضرتش برای اسلام مصلحت اندیشی می کنید؟ مگر نمی دانید قرآن از این کار زشت یعنی پیشی گرفتن از خدا و رسولش بازتان داشته است؟ آیا از خداوند شرم ندارید؟ وقتی که او به حال بندگانش آگاه تر است؟

خداوند در قرآن میفرماید:

«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ»2؛

اى کسانى که ایمان آورده‏اید، در برابر خدا و پیامبرش [در هیچ کارى‏] پیشى مجویید و از خدا پروا بدارید که خدا شنواى داناست.

«لا تقدموا»: این واژه از ریشه «قدم» برگرفته شده که به مفهوم مقدم داشتن و یا پیشى جستن آمده و چون در آیه شریفه با «لاء» ناهیه آمده به مفهوم پیشى نجویید و مقدم ندارید.

به گفته شارح تفسیر مجمع البیان این آیه در مورد کسانی است که دستور خدا و رسولش را نادیده می گیرند و گرایش شخصی خود را بر حکم صریح آنان غلبه می دهند.

و می بینیم که هیچ آیه یا روایتی دال بر بطلان روزه توسط زینت زن برای همسرش وارد نشده و این متعصبان لجوج به بیراهه رفته اند و اسلام ناب را به انحراف کشانده اند که مسلمانان باید هوشیار و آگاه باشند تا احکام واقعی اسلام به گوش جهانیان برسد نه این بدعتهای ناروا.